ama değilmiş... Ben ev arkadaşı arıyordum malum kiralar çok fazla oyüzden kiraya ortak çıkacak biri lazımdı. Neyse o arkadaşa sor bu arkadaşa sor derken melih diye biriyle tanıştım. Düzgün saf biri gibiydi. Neyse konuşup anlaştıktan sonra bir ev tuttuk.ilk 3 ay iyi güzel gidiyoduk. Aslında biraz değişik biriydi akşam geç gelirdi gece 1-2 gibi. Bana sanayide çalıştığını söylemişti. Neyse akşam gelince bir selam verir direk odasına geçerdi. Sonra sabah benden önce işe giderdi sabahları ben 6da çıkıyorum o benden önce çıkmış oluyordu. Nasıl bir iştiki bunca saat çalışıyordu. Neyse gel zaman git zaman artık bunu neredeyse evde hiç görmezdim. Birgün sabaha kadar beklemeye karar verdim. Gece 3 gibi eve geldi.O güne kadar görmediğim bir surat ifadesi vardı. Acayip derece sinirliydi. Gözleri kançanak içindeydi. Neyin var diye sorduğumda sanki beni öldürecekmiş gibi sert sert baktı sanane deyip hızlı bir şekilde odasına geçti. Korkmuştum acaba ne işler karıştırıyor diye merak etmiştim. Neredeyse konuşma fırsatımız olmuyordu. Sadece para mevzularında parayı bizim para kutusuna koyar giderdi. Haftasonları odasından çıkmazdı. Kedisiyle birlikte akşama kadar içerde dururlardı. Kedisi de bir garipti. Benim yanıma hiç gelmezdi hiç dokunmamıştım kediye. Zaten kedide odadan neredeyse hiç çıkmazdı. Haftasonu kız arkadaşımı eve çağıracaktım. Melih ile konuşacaktım akşama kadar eve gelmemesi için. Odasına girmemden hoşlanmadığı için evin içinde aradım salona gelmesi için.Kan ter içinde yanıma geldi. Neyin var diye sorunca sanane neyim varsa var ne söyleyeceksen söyle işim var dedi. Bende üstelemedim haftasonu kız arkadaşımla evde takılıcaz bi kaç saat evi boşaltırmısın dedim.Oda olmaz benim işlerim var odadan çıkmam beni rahatsız etmeyin bende sizi rahatsız etmem diyip tekrar odasına döndü. Neyse cumartesi oldu kız arkadaşımı eve getirdim. Neyse gülüyoruz eğleniyoruz filim falan izliyoruz. Bikaç saat geçti geçmedi...