+3
-1
çok tuvaletim geldiğinden dolayı tuvalete gitmiştim. sıçacaktım. babam annem ve kardeşlerim, akrabalarla beraber oda da oturuyordu. ben de bu tarz durumlarda hemen bir aksiyon yaşayabilmek için çok riskli şeyler yaparım. şimdi de onlardan birini gerçekleştirecektim.
tuvalete girdim, önce kapıyı kapatıp, çişimi halka haline getirdiğim parmaklarımın içinden geçirerek tuvalete ulaştırmaya çalıştım. başlarda çok profesyoneldim fakat sonlara doğru çiş, zelzele yaşamaya başladığı için parmaklarıma değmeye başlamıştı. ah kahretsin deyip çektim hemen elimi. çok sinirlenmiştim. ilk kez bir risk deneyimimde hüsranla karşılaşmıştım. önce, tuvalet pompasını akrabaların oturduğu odaya fırlatıp afrika dansıyla odaya girmek geldi aklıma, ışık hızında vazgeçtim tabi ki bu fikrimden.
aklıma daha değişik bir risk gelmişti. evet çok daha riskli bir durum bulmuştum.
hemen, cebimde taşıdığım çakmağı çıkardım. küvetin kenarında duran ipliği aldım. bu ipliğin ucuna tuvalet pompasını bağladım. ipin bir kısmı pompaya, diğer kısmı da boştaydı. işte o boşta kalan kısımı tavana bağlayacak şekilde, farklı yerlere bağladığım iplerle beraber bir düzenek oluşturdum. düzenek şöyleydi:
ipin ucunu ateşe verdiğiniz zaman, 15 saniye içinde o ateş, tuvalet pompasının bağlı olduğu ipe kadar uzanacak, tuvalet pompasının bağlı olduğu ipi koparacak ve tuvalet pompası, klozette oturanın kafasına düşecekti.
tuvalette oturacak kişiyi düşünmeye başladım.
önce aklıma, önümdeki baklavayı kahkaha atarak yiyen bin eniştem gelmişti. ama yapamazdım, çünkü boyu çok kısa ve zayıftı. benim o kadar ipim yoktu. zaten adam çok zayıf olduğundan pompa onu bulduramazdı.
sonra, nihat doğan taklidiyle akrabalarımızın ilgi odağı olmuş yeğenim mehmet geldi aklıma. nefret ediyordum ondan. iki de bir yav arkadaşım benim koyunum bile farklı bakıyor diyip gülümsemeye başlardı. kürekle vurucan aslında onun ağzına. evet evet, ben bu mehmet için farklı bir mekanizma kuracaktım. malum, muhteşem zekam sayesinde herşeyin üstesinden gelebilirim.
ardından, amcamı düşünmeye başlamıştım bu taht için. amcama gıcık olmam için hiç bir sebep yoktu. her zaman oturu kendi köşesinde, normal konuşurdu. evet hiç bir özelliği olmayan bir adamın bizim kanımızı taşımaya hakkı yoktu evet evet hemen o katli vacip pisliği öldürmeliydim. ama sinirim hemen geçti çünkü baba yarısıydı. eğer onu bu özelliksiz olma özelliği yüzünden öldürürsem, babam beni de ozaman 2 katı öldüreceksin ulan diyip gurur yapar, sonra elime aldığım satırı erkeksen onu bırakta öldür der, ve beni yine o muhteşem zekasıyla alt ederek, güreşe tutuşmamızı sağlardı. eh malum son güreşimizde sırtımı yere vurup huuuuulk hogaaaaaaan diye bağırarak kahkaha atmıştı huur çocuğu. belim haal ağrıyor.
öyleyse, o riskli tahtın varisi, ben olmalıydım. bi nevi kandırmaca düzenleyerek onların panik içinde koşuşturmalarını izleyecektim.
kapıyı kapatıp klozete oturdum. tam ipi ateşleyecektim ki, hiç birinin beni bu halden kurtarmayacağı gerçeği aklıma geldi. hemen içeri gidip babamın espri yaparken kullandığı askerlik anıları isimli albümünü aldım. eh, babamın espri yapacak zekası olmadığından yıllardır burdaki anılar üzerinden evde skeçler hazır, bize bu skeçleri sunra, biz de sahte sahte gülerdik.
albümü de alıp, ipi ateşledim.
ardından babaaaaaaaaaaaa diye çığlık attım.
kapıyı açmaya çalıştılar, ancak benim hınzır zekam onları bir oyunun içine sokmuştu. kapının arkasına çamaşır sepetini koymuş, işleri daha da bulandırmıştım.
ama bu çamaşır sepetinden başka bir şey koymayı akıl edemediğimden, kapıyı direk açıp girdiler.
kafamda tuvalet pompası düşmek üzereyken, ip de yavaş yavaş kopma noktasına gelmişken, işin heyecanının kaçtığını, kapıyı dışardan kilitleyip tekrar girmeleri gerektiğini belirttim.
herkes bu fikrimi kabul edip sıkışık tuvaletten çıkmak için sıraya girdiler.
taa ki, bin eniştemin necmiii bak bu senin askerlik albümün diye haykırmasına kadar.
babamın gözü dönmüştü, hemen üzerime uçup albümü almak için adeta bir vietnam-abd savaşını yaşatmaya çalıştı çeşitli mizansellerle.
adeta bir sitcom çekiyor gibiydik. babam albümü almak için çabalıyor, bin eniştem ve tayfası da kahkaha efektlerine basıyordu. kahkahalar hep aynıydı.
ardından babam küloduma sokarak kurtarmaya çalıştığım albümü almak için son çara olarak, kafamın üstündeki pompaya ulaşmaya çalıştı.
şimdi de sıra, amerikan güreşlerinde olduğu gibi merdivenli para çantada kapışması kavgasını yapmaya gelmişti.
babam pompayı aldıktan sonra kafama 3 kez vurup beni tuş etmeye çalıştı.
bin eniştem kaçırır mı bunu? o da hemen yere yatıp 3 e kadar saydı.
yenildim.
ardından zamanın akıp giden ruhunda, adeta hüzünlü şiirlerin sonradan eklenen kafiyelerinin müziğinde, kendini bulan yeğenim, nihat doğan taklidi yapmanın tam zamanı diyip pokemondaki balbazarın hareketleriyle taklidini yapıp, herkesi güldürmeyi başarmıştı...
