evlenmiş bir adamdan ayrılık hikayesi

mertle uzun uzun bu konu hakkında tartıştık konuştuk ve ortak karara vardık. gecelerini benle paylaştığına göre , uyumak yerine benle sohbet ettiğine göre o da bana karşı boş değildi. fakat ya başka bir şeyse? şimdi de bu kurcalıyordu kafamı. bunu söyleyince rezil olmakta var. sen kimsin be sana karşı ne hissetcem derse iyice sıçarım düşünsenize. korkuyordum. ama yapmam gerekti. gizeme - gecelerini benle paylaşıyorsun uyumak varken, bunun sebebi bana karşı benimkine yakın belki benim ki gibi duygular beslemen mi? - dedim. mesajda masada anlarsın sanmıştım ama jeton biraz köşeliymiş.. dedi. o andan sonra ki yarım saati hatırlamıyorum.

cuma günlerini ve hafta sonları uyumayı pek seven bi insan değildim. hala değilim. gecemi kitap okuyarak ve müzik dinleyerek geçiririm. fakat o gece fazlasıyla uykum vardı. telefonumda 2-3 cevaplanmamış mesaj vardı. onlara bakmadan kıvrıldım. uyudum. ertesi sabah 10 civarıydı uyandım. kendime güzel bir kahvaltı hazırlayıp dışarı çıktım. cumartesiydi günlerden. okuldan arkadaşlarla buluşmak üzere yürümeye başladım.

sağolun okuyan panpalarım.

sigaramı yanıma almıştım ama arkadaşlara geleceğim dediğim saatten daha sonra gideceğimi farkettiğimden olsa gerek yürürken sigara yakmak aklımdan geçmemişti. taa ki bir kıraathanenin önünden geçene kadar. sigara kokusuna dayanamadım. kıraathanenin önünden geçtikten hemen sonra paketten bir dal daha çıkarıp sigaramı yaktım. çarşı bulvarına aktım hemen sonra. cafeye gelmeden 200 metre önce sigaram bitmişti. içerden bizim kızlardan birini indirmelerini istedim arkadaştan. damsız girilmiyordu içeri. özlem inmişti aşağı. naber nasılsın muhabbeti yaptıktan sonra yukarı çıktık.

en sonunda tek diyebileceğim " yani? " oldu. gözlerime baktı. 20-30 saniye kadar durmadan hiç gözlerini kaçırmadan gözlerime baktı. " yavuz , ben uyumayı çok severim biliyo musun? " dedi. masadan kalktı ve okuldan dışarı çıktı. anlamamıştım. ne demek istediğini , ne cevap verdiğini ne ima ettiğini. zaten beyin amcıklaması yaşıyordum iyice dıbına koydu gitti. gizemden hoşlandığımı gizem dışında kimseye söylememiştim. tepkileri ne olurdu bilmiyorum. son zamanlarda gizemle fazla vakit geçirdiğimin farkında olan arkadaşlarımsa bizi yakın iki arkadaş olarak görüyordu. kahvaltıdan önce bende öyle görüyordum. fakat artık gizemin bende ki yeri bambaşkaydı.

gece olduğunda mesaj attım " ne demek istedin? " diye. kendin bulduğunda her şeyi anlayacaksın dedi. 5-6 gün boyunca düşündüm. ne demek istemiş olabilir diye. en sonunda bir arkadaşıma anlatmaya karar verdim. rahatlamam gerekti. bunun için en uygun isim mert olacaktı. ne de olsa hem gizemi hem beni tanıyordu. bir akşam bize çağırdım. gizemle olanları anlattım. şaşkınlıktan belli bi süre mantıklı yorum yapamadı. fakat sonra gözümü açtı. gizem uykuyu çok severmiş. gecelerini tülinle kalmadığı sürece kimseyle paylaşmaz uzun uykularla tanınırmış arkadaş çevresinde. fakat gizemle nerdeyse her gece 4.30 a kadar en az konuşup sohbet ediyorduk. az çok çözmeye başlamıştım.

mayısın 14'ydü çok iyi hatırlıyorum. cumartesi gününe denk geliyordu. cuma akşamı iş yerinin düzenlediği yemek vardı. karımla beraber katılmıştım bu yemeğe. güzel bir yemekti. iyi vakit geçirdik. sıkılmadık. yemekten çıktıktan sonra dolaşa dolaşa eve vardık. eve vardıktan sonra günün yorgunluğu üstümüzde olduğu için hemen uyuyıverdik. sabah saat 9 gibi gizem aniden yataktan fırladı. kusmaya başladı. dünkü yemekten herhalde yağlı diye ağır geldi sana aşkım dedim. haklısın aşkım çok yemiştim zaten dedi. ağzını yüzünü yıkadım bunun. bi duşa soktum. kusmaktan iğrenirdi gizem. kusunca kötü oluyor. güzelce bi yıkadım bunu. ertesi günde baş dönmesi yaşadı hafiften. endişeleniyordum. patronumdan izin alıp gizemi hastaheneye zütürdüm. sonuçları bekliyorduk. doktor çıktı. ben çok korkuyordum. kötü bir şey olmasından. doktor güldü , gizem 3 haftalık hamile dedi. işte o andan sonra ki yarım saati hatırlamıyorum.

hamileliğinin ilk ayı çok şiddetli geçmedi. ufak baş dönmeleri arada bir mide bulantısı oluyordu. içinde benden bir parça taşıyordu artık. hayat o kadar değişmişti ki tamamen üçümüz üzerinde kurulmuştu. işim umrumda değildi evim umrumda değildi. sadece onların iyi olmasını istiyordum. hamileliğin ikinci ayı ise gizemde biraz göbek çıktı. çok az ama. bu kompleks yaptı amk. tutturdu kilo alıyorum beni beğenmiceksin diye. dünyanın en değerli hazinesini içinde taşıyan kadını nasıl beğenmem? seninle bunu yaşayacağımızı bilerek evlenmedik mi ? dedim. o da seni seviyorum diyip sarıldı bana sım sıkı. ben ona sıkı sarılamıyordum , çünkü korkuyordum

öyle de oldu 2003 yılı sonunda okulu ders bırakmadan bitirdik. babamı tekrar manisaya çağırdım diplomamı aldıktan sonra. oturduk karşılıklı konuştuk. kızı isteyelim dedim. o da askerliğin ne olacak dedi. bende şimdi nişanlanırız , askerden dönüncede ben evleniriz. olmaz mı? hem nişan için beklememiş oluruz askerden dönünce dedim. babam mantıklı gördü. gizemle ailesine haber göndertip aydına gittik. gizem 1 gün önceden gitmişti annesiyle babasının yanına. güzel bi karşılama vardı. aydına abim ve yengemde gelmişti. hep beraber içeri geçtik. konu konuyu açtı. hoş güzel sohbetler döndü. en sonunda laf açıldı. babam " allahın emri peygamberin kavliyle kızınız gizemi oğlumuz yavuz'a istiyoruz " dedi. gizemin babasıda " nasipse olur , verdim gitti. " dedi. gizemle bir oh çektik. her şey çok yolunda gidiyordu. nerden bilebilirdik okeyde eşken karı koca olacağımızı?

bir gece gizem beni dürttü. yavuz? dedi. efendim aşkım dedim. bana baktı. tekmeliyor bu dedi. hadi ya? dedim bende dokundum karnına. tam o sırada bi sancı girdi. hem ne sancı. hemen abim bizi arabayla doğum hastahanesine zütürdü. gizemin bağırışlarını hala duyabiliyorum. doğum vakti gelmişti. ameliyata aldılar. gizem normal doğum yapacaktı. bağırıyordu - çık artııık! çık çocuk çık! - en çok buna güldüm orda.

" ya bilmiyorum hatırlar mısın ama bir okul günü kantinde dalgın dalgın oturuyordun sen yalnız başına. bayağı dalgındın. eşref abiye selam verip çıktın eve gittin sen " dedim. baktı bana böyle anlamsız anlamsız. " ben bunu genelde yaparım hangisinden bahsediyorsun? " dedi. " cafede okey oynadığımız günü hatırlıyosun? onun bi gün öncesi. " dedim. " evet , hatırlıyorum. ne oldu ki ? " dedi. " çok dalgındın. sanki bir şeye kafan takılmış gibi. o an çok düşündüm , tahmin etmeye çalıştım kendi kendime ne düşünüyor bu kız diye. " dedim. güldü bana " beni mi kesiyordun kantinde? " dedi. züt gibi kaldım amk. güldü bayağı ben sustum sonra. sonra o da sustu. " hocayla tartışmıştım o gün ben. " dedi sonra. ben cevabımı aldığım için rahatlamış ve huzurluydum. " peki bakalım " dedim. ama dediğim gibi kızın karşısında kendimi rahat hissedemiyordum. her zamankinden farklıydı.

bi süre sonra gizemin sesini kesen yeni bi cığırtı koptu hastahanede. oğlum doğmuştu ve ağlıyordu. hemen kucağıma verdiler. yüzü benim yastığım gibi yumuşaacık ve buruş buruştu. kolları küçücük elleri minicikti. hemşirenin elinde ağlayan bebek bana verildi. 2-3 dakika ağladıktan sonra sustu kuzey. sonra annesinin yanına zütürüldü.

@71 okumuyon mu karı yollu be kardeşim,2günde eve geldi amk.. godoş lan bu da..

oğlum ikinci yaşını doldurduktan 2-3 ay sonra işte. karım geldi. evden kopuk yaşıyorsun. sabah erken gidip akşam geç geliyorsun. bazen kendimi dul gibi hissediyorum. seni özlüyorum. çok korkuyorum dedi. yapacak bir şeyimin olmadığını söyledim. o da eğer bir şey bulmazsan yapacak , böyle yürümeyeceğine emin olduğunu söyledi.

@114 olm alışkanlık türkçeyi düzgün kullanmaktan haz alıyorum.

@115 devam diyorsunuz yani?

o gün geldi çattı. öğle saatlerinde kapımızın önünde mevlüt okundu. ondan sonra 15 arabalı konvoy olarak gelin almaya gittik. adettir babam çıktı yukarı gizemi almaya. ben arabada bekliyorum. indirdi babam gelini. gizem yanıma oturdu. kadınım olmasına sadece saatler kalmıştı. o an ki mutluluğumuzu asla bir daha yaşayamadık , yaşayamayacağımızı biliyordukta. konvoy düğün salonuna gitti ben gizemi kuaföre zütürdüm. son kez bi saç baş olayları yapılcak diye

geçimsizlik bahanesiyle ayrıldık. velayetin onda kalmasını ben istedim. altını çiziyorum çocugumun velayetinin onda kalmasını ben istedim. bir bebeğe bakamıyacağımı biliyorum.bu yüzden bunu düşünerek annesi ona bakar nihayetinde ona bıraktım. belli başlı günlerimi onunla geçirdim. mesela o velet şu an arkamda uyuyor ossura ossura. yıl başını beraber geçirdik oğlumla böyle işte arkadaşlar.

2004 Kasım ayında tezkerem ile gelmiştim. ilk önce babama sarıldım hava alanına inince. aslanım benim falan diye gibti sırtımı vurmaktan ama olsun özlemiştim. sivillik bambaşka geliyo o üniformaları çıkartınca. sonra anneme sarıldım. kıyamam , ağladı. sonra kayın pederim ve kayınvalidem ile sarıldık ellerini öptüm. abim ve yengeme atladım sonra. en son kıyıda köşede beni bekleyen güz güzeli vardı. abimi öpmeyi bıraktıktan sonra koşmaya başladı bana doğru. tuttum belinden havaya kaldırıp döndük. o kadar özlemişim ki. kokusunu, ellerini,tenini. karşılama bittiğinde hep beraber güzel manzaralı bir yerde piknik yaptık. babam müthiş tavuklar yaptı mangalda. ilk günüm çok güzel geçti anlayacağınız.

bu kadar kalabalık toplanmamızın sebebi okulda çok sevdiğimiz bir hocaya doğum günü sürprizi yapmaktı. oturdugumuz bölgede kimseyi rahatsız etmeyecek şekilde masaları yukvarlak yapıp konuşmaya başladık. herkes fikirler vermeye başladı. herkes orjinal bir fikir olması konusunda hemfikirdi. konu konuşuluyor arada iki üç espri yapılıyordu. gülüşüyorduk falan. sonra belli kararlara vardık. herkese belli görevler verildi. alınacaklar getirileceklerin hepsi bir kağıda not edildi. ondan sonra herkes kendi arkadaş grubuyla muhabbet etmeye başladı. bahsettiğim kız 1 i erkek üç arkadaşıyla okey masasına oturdu. erkek olanın adı mertti. tanışıyorduk. masadan kimse okey oynamak istemiyordu onlar dışında. mert kanka boş musun? dedi. noldu? dedim. 4. yü arıyoruz gel hele bir okey atalım dedi. iyi bakalım deyip boş sandalyeye oturdum. karşımda o kız vardı. oyunda eştik anlayacağınız.

bi sigaradır tutturdun amk yeni mi basladın amk

artık sivildim. önümüzde hiç bir engel kalmamıştı. gizeme gidip konuştum. beklememiz için bir sebep yok , nikah gününü alalım. düğün salonlarını ayarlayalım dedim. ailelerimizle oturup konuştuk. iki tarafta bunu bekliyordu zaten pek fazla sorun cıkmadı. ilk işimiz nikah günü almak oldu. nikah günü aldıktan sonra zaten ev var. kendi evimi abimle babam kredi çekip almışlardı ben 1. sınıftayken. düğün salonu , mobilya almalar , perde , halı almalar. bütün ihtiyaçlar. televizyon ,bilgisayar hepsini elden geçirdik. her şeyi tamamladık 2 aya. 12.03.2005'te düğün günümüz olacaktı. heyecandan ölebilirdik. kaç yıldır bunu bekliyorduk. her şey bambaşka olacaktı.