Merhabalar öncelikle, ben 21 yaşında istanbulda yanlız yaşayan biriyim, Ailem Ankarada olduğu için, tek yaşıyorum. 2 senedir böyle, Ben çok yanlız biriyimdir, 2 3 dostum anca var. Bundan 1 sene önce bir arkadaşım elinde iki tane muhabbet kuşu olduğunu, bakamadığı için birine vereceğini söyledi, ben de yalnız biriyim, dedim dert ortağım olurlar, aldım ikisinide, o kadar güzel vakit geçiriyorduk ki, eve ne zaman gelsem bana erkek olan "babuş babuş" diyordu, oturup onları elimle beslediğimi hatırlıyorum. Bir insanın çocuğu olur ya hani, işte öyleydi. Onların babasi gibiydim. saat 17.20 gibi okuldan geldim, evde hiç ses yoktu, bir garipti işte, eve ne zaman gelsem öterlerdi. Kafese doğru gittim fakat ikiside yok, şu tahta şeyi kaldırmamla ağlamam, kahrolmam bir oldu. ikiside aynı yerde ölmüş, intihar belki de. Onlara bu zamana kadar bir baba gibi oldum, 2 kez yumurtladi ve kafeslerini değişirken yumurtalar kırıldı, o kadar vicdan azabı çekmiştim ki o zaman, şimdi daha fazla çekiyorum, dişi olan bazen kaçıyordu, kafasını camlara vuruyordu, intihar etmek gibiydi yaptığı. Bugün onları gömerken, Annesini babasını gömen insanları düşündüm, nasıl kahroluyorlardı kim bilir. Ben 2 kuşum öldü diye mahfoldum, ne yapacağım bilmiyorum, onlar varken yanlız değildim, hayatım eski düzenine döndü, taktan bir yaşam be.