Cok yavassin panpa

Neyse, daldım bara hemen gittim en ağırından birşeyler ver şef dedim adama. Ne uzattıysa mavi mavi amk adınıda bilmiyorum, kafam nasıl dalgınsa hangisi olduğunu bile hatırlamıyorum. 3. bardakta yanıma güzel balık etli bir kadın geldi, benim içtiğimin aynısından istedi.

Neyse orda ikimizde içtik, içerkende sohbete daldık. Saatin tam olarak kaç olduğunu bile bilmiyordum kaldı ki dünya, ailem, hayatım umurumda değildi.

Kendimi dansa öyle bir kaptırmışım ki, ona buna laf atıyorum. Sonunda adamın birisi, gelip kardeş senin amacın ne lan ? dedi. Bende sanane lan diyip adamı ittim ama hiç gücüm yoktu.
Bunun üzerine adam sağlam bir kafa gömdü...

Uyandığımda o kadının evindeydim, bu arada kadının adı ebru.

Gözlerimi açtığımda, büyük mü büyük bir villanın içindeydim, en fiyakalısından koltuk takımları, döşemeler vs hayatımda görmediğim kadar lüksün içindeydim.

ben etrafıma bakıyordum, burnuma güzel kokular geliyordu aynı zamanda akabinde ebru çıka geldi. Hadi kahvaltıya dedi ve koluma girdi.

Hayatımda hiç böyle bir muamele görmüyordum, şaşırdım.

Sofrada yok yoktu, 2 peynir 1 domatesle yaptığım kahvaltı nerde bu kahvaltı nerde diye düşündüm aklımdan.

Bir yandan kahvaltımızı ediyor bir yandan da birbirimizden bahsediyorduk. Ebru 37 yaşında çok güzel bir kadındı. 1 yıl önce kocası trafik kazasında hayatını kaybetmiş.

Bana yaklaşımı çok hoşuma gitmişti, sanırım hayatımda hiç olmadığı kadar şefkat içindeydim...

sağlam hikaye

Dok icini ortak beklemedeyiz

... kendimi ve ailemi bir girdaba sürüklemiştim. Ailem bana olan tavrını kesin bir dille değiştirmiş, üvey evlat gibi davranmaya başlamışlardı.

Günler günleri kovaladı, olaylar bir akşam yemeğinde patlak verdi.

Annem karnı yarık yapmıştı, çok severdim. Masaya oturduk, herkes suskunca yemeğini yiyordu. Taki ben " Ne bu hal ya ? " diyene kadar.

Babam elindeki çatalı bıraktı, ellerini kafasına zütürüp uzunca bir daldı sofraya.
Kaldırdı kafasını ve - Ulan eşşek oğlu eşşek, ben sana bunca zaman varımı yoğumu verdim, cebinden parayı ekgib etmedim, giymedim giydirdim, yaşıtlarında telefon yokken sana telefon aldım, bir evin bir oğluydun krallar gibi yaşadın ama benim senden istediklerimi bana veremedin. itin kopuğun peşinde geçirdin bütün hayatını, leş gibi sigara içer oldun.
Seni adam olur sandım bunca zaman, aklı başına gelir de şu sınavlara çalışıp üniversiteyi kazanırsın sandım. Yazık sana, çok yazık.

Annem ne kadar göz yapsa da, babam gömdükçe benim gözlerim dolmaya başlamıştı. En sonunda dayanamayıp kalktım masadan. Odama geçtim, fakat kafa dağıtmalıydım. Çıktım dışarı, umarsızca yürümeye başladım. Kadıköyde rast geldiğim ilk bara girdim. Cebimde olan son 400 lirayla orda takılıp, parkın birinde bankta uyuyacaktım. Fakat olaylar hiçte öyle olmadı.

Sanki yeni bir hayatın başlangıcıydı benim için o gece...

Tamam beyler devam ediyorum, üçbeş kişi gelsin başlıycaktım zaten.

attır içindekilerini beklemedeyim

vay a.q bunada rez aldınız ya ne diyim a.q

devam et rez

okucam bunu ben

Devam et.

rezz sararsa okurum anlat sen

Yaz okuyorum

devamı için rezz

okumayın tak içinde kaldım

Hop rez

Evet beyler, size yine bu gibik hayatımdan hikayeler anlatacam. Açıkcası 26 senelik yaşamımda, neler gördü bu gözlerim de yıkamadı beni.

Evet her neyse beyler, hikayeye ara vermeden başlayalım.

Yıl 2009 kışı, o zamanlar daha 20 yaşımdayım 2 senedir girdiğim üniversite sınavlarını kazanamamış ailemin gözünde tam bir sefile dönüşmüştüm. Tek amacı beni okutmak olan babam, resmen benden soğumuş akabinde gelen hastalıklar peşini bırakmamıştı.

Sanırım babamın bütün hayallerini yıkmıştım.

Neyse, yine boş beleş arkadaş ortamımda günü geçirmiş saat 9 civarı eve gelmiştim. Annem bulaşıkları yıkıyor babam ise koltukta uzanmış, kurtlar vadisi izliyordu. Yüzünden derin düşüncelere kapıldığı anlaşılıyordu.

Her neyse eve gelir gelmez önce mutfağa gittim, anneme aç olduğumu söyledim. Annem sanki beni giblemiyor, orda yokmuşum gibi davranıyordu. Neyse dedim, babamın yanına geçtim ve

-Nasılsın baba ?

diye seslendim, beni duymuyordu bile. Öylesine dalmıştı.

Sessizce odamın yolunu tuttum. Yatağa uzandım ve bir sigara yaktım. Düşünmeye başladım, acaba ailem beni artık evlatları olarak görmüyormuydu ? Haksız da sayılmazlardı.

Yıllarca mahallenin küçük bakkalını işleten babam, yemedi yedirdi, giymedi giydirdi bana. Babamla aram eskiden oldukça iyiydi. Ama ne olduysa son senelerde olmaya başladı.

Lise son sınıfta sigaraya başlamış, okulu takmıyordum. Okulu ekip, kafelerde karı kız peşinde koşan haylazın tekiydim.

çevreme ve diğer insanlara göre tam bir sokak serserisiydim.

Üniversite sınavını da hiç takmamıştım, sallayarak çıktım ve sonuç tahmin edeceğiniz gibi.

3 yıl su gibi akıp geçti. Köşe başlarından, kahvede okeyden başımı kaldıramamış, ailemi ve kendimi bir girdabın içine sürüklemiştim...