1. 1.
    0
    şimdi arkadaşlar durum şu bu anasını gibtiğim yerinde durmadan önüne gelen huur çocuğu bir hikaye anlatıyo
    bizde durmadan onlara bakıp duruyoruz neden kendi hikayemizi kendimiz yazmıyoruz

    olay şu;

    herkes bişeyler yazıcak ve diğerinin hikayesini devam ettiricek ama öyle uzun değil küçücük olaylarımızı birleştirip kocaman bir anladınız hadi başlıyalım

    -

    o kadar fazla okudumki anasını gibtiğim hikayelerini beynim amcıklanmıştı bende sinirlenip laptobun kapağını kapatıp çıktım gittim odadan
    mutfaktan başka gidecek yerim olmadığı için mutfağa doğru yol aldım mutfakta kendime bir bardak çay demleyip nedense gibebilceğim kızları düşünmeye başladım sonrada balkona çıkıp acaba kimleri gibebilirimki diyip derin düşüncelere daldım üniversiteye yazılıcaktım önümde daha çok yıl vardı...

    -

    hadi aslanlar yardırın

    kendi espri anlayışımızı kendimiz yaratıyoruz her an herşey olabilir ??? tam o anda
    ···
  1. 2.
    0
    sonra kimsenin beni dinlemediğini farkedip neden intihar etmiyorumki zaten bu hayatın ne anlamı varki diyip düşünmeye başladım ?
    okula gidicektim kız gibicektim bir sürü şey yapıcaktım ama hayatıma neden devam etmem gerektiğini bir türlü anlayamıyordum..
    ardından bilgisayara geçip yazmaya karar verdim tam o sırada annem sabah yedi buçukta uyanıp sınava gitcen ne yapıyosun hala dedi
    düşünsenize ben varoluş sancılar çekerken neden yaşamam gerektiğini düşünürken annem kalk yat diyip beni azarlıyo
    şimdi bi annemi bide kendimi karşılaştırmam gerektiğini anladım dahası bu dünyada yalnız olmadığımı anladım..
    ···
  2. 3.
    +2
    ve öldüm.
    ···
  3. 4.
    0
    uyandığımda rüyada öldüğümü farkedip başımdaki laptoba uzandım
    ···
  4. 5.
    0
    hemen arşivimdeki en kral ferreyu açıp asılmaya başladım boşaldığımda rahatlamıştım

    tam o sırada telefonum çaldı
    ···
  5. 6.
    0
    arayan babamdı nerdesin lan sen ?

    diyince şaşırdım adam yan odadaydı bense odamda herzamanki gibi yatıyordum

    çabuk giyin dışarı çıkıyoruz diyince beynimden vurulmuşa döndüm hemen kaptım çoraplarımı kapattım kemerimi artık hazırdım
    ···
  6. 7.
    0
    kapımı açtığımda babamı elinde ak47 ağzında g3 mermisi belinde canik55 mermilerini görünce birden şaşırdım

    babamın eski bir albay olduğu gelmişti o an aklıma ve beklenen günde gelmişti ülkeyi kurtaracaktık...
    ···
  7. 8.
    0
    nereye baba pis pkklıları vurmaya gidiyoruz dediğimde hayır ben dağa çıkıyorum sende benimle geliyorsun dedi

    bu cümleleri duyunca beynimden vurulmuşa döndüm babamın günlerdir hewal tv'yi neden izlediğini şimdi anlamıştım

    hayır ben gelmiyorum diyip kapıyı kapattım
    ···
  8. 9.
    0
    tam o sırada kapıya içeri bi fb yedim hemen attım kendimi balkona balkondanda bahçeye

    bahçede kimi göreyim çocukluk aşkım şeyma
    ···
  9. 10.
    0
    ne yapıyorsun burda diyince bilmiyorum burası neresi tepkisini duyunca

    beynimden vurulmuşa döndüm çocukluk aşkım şeymanın şizofrenisi ilerlemiş ve tam bir şizofren olmuştu artık
    ···
  10. 11.
    0
    birden beynim farklı çalışmaya başlamıştı

    ben türkiye pkk ellerim babamın g3 mermisi izlediğim ferrelar gibtiğim kızlar hepsi şeymanın hayalimiydi yani ??? aman allahım
    ···
  11. 12.
    0
    zor durumlar için yanımda taşıdığım incili açıp okumaya başladım karanlıktı ama yinede okuyabiliyordum

    sonra karanlıkta göremiyceğimi düşünüp okumayı bıraktım hemen şeymaya döndüm şeyma şeyma diye bağırdım
    ···
  12. 13.
    0
    şeyma yoktu evimizin ışıklarıda kapanmıştı acaba rüyamı görmüştüm yine
    ···
  13. 14.
    0
    sonra döndüm ve inci sözlükteki nickime baktım
    hayalerle yaşayan adam
    alttaki entry de bi reyiz bana şöyle seslenmişti
    entry nick
    entry nick
    entry nick
    entry nick
    entry nick
    entry nick
    entry nick
    entry nick
    entry nick
    entry nick
    entry nick
    ···
  14. 15.
    0
    hayır rüya değildi bu olamazdı gerçekti bahçeden çıkıp koşmaya başlamıştım çok korkuyordum
    ···
  15. 16.
    0
    yıllar önce karşı komşu ayten ablanın gibiştiği bahçıvan abdulbakinin sesini duydum

    aman allahım gerçek olamazdı imkansızdı sese doğru koşmaya başladım gecenin köründe abdulbaki abi domates satıyordu

    fiyat etiketinin üzerinde " size ücretsiz hayatlarınızla ödediniz zaten " yazısını görünce tekrar beynimden vurulmuşa döndüm
    ···
  16. 17.
    0
    abdül abinin yanına gidip abdül abi biz ölümüyüz diye sorucakken ilerden boynuna saplanmış ayten ablanın meşhur ghinzu marka bıçağını gördüm

    korkudan altıma işemiştim evet ve titriyordum hemen koşmaya başladım ayaklarımda ayakkabının olmadığını farkettim...
    ···
  17. 18.
    0
    amk hep koşuyon gibicem
    ···
  18. 19.
    0
    beynimde hep koşuyon hep koşuyon diye bi ses dönmeye başladı ve durup oturdum

    düşünmeliydim birşeyler yapmalıydım bir çıkış yolu bulmalıydım bu cehennemden

    neden böyle bir oyunun içindeydim yoksa gerçekmi oyundu yoksa oyunmu gerçekti ???
    ···
  19. 20.
    0
    oyunu gerçeği bırakıp birden antalyada gibtiğim kızı düşünmeye başladım

    ben gerçekten antalyada o kızı gibmişmiydim peki nasıl oluydu binlerce karakterimmi vardı benim o kızı nerden hatırlıyordum ???
    ···