osellikle yirmili yaslardaki kardeslerime sesleniyorum, insanlar kendilerini eglendirmek icin sisin samaninisi calmaya meyillidir.

treni bir kere kacirirsanis omur boyu geride kalirsinis, bu konuda kimse icin fedakarlik yapmayin.

benim hayatimin en buyuk hatasi kendi anneme ve babama guvenmekti, onlari usmemek adina bekledigim duraklarda curuttum hayatimi.
o treni bir kere kacirdiginisda her sey degisir, sonraki trenler bostur, yolculuk devam eder ama vagonda tek basinisa, ne yapacaginisi bilemeden gidersinis yolu.
ikinci en buyuk hatam da treni kacirip yalnis kaldiktan sonra yolda karsilastiklarima guvenmekti, yanlis trenlere bindirip yanlis duraklara goturduler beni.
simdi oyle bir yerdeyim ki ne yolum belli ne de kimligim.

kimse icin fedakarlik yapmayin.
kimseyi beklemeyin.
kimse icin treni kacirmayin.

bu yolculukta kimse sisin yolunusu paylasmas, beklediginis kimse sisi beklemes.
karsilarina ilk cikan trene binip giderler ve sisi issis yerde terk ederler.