ben genelde kucukken dedemlerde kalirdim annem babam çalışırdı dedem bana masallar anlatır
öğütler verirdi ve her zaman cumlesinin sonunda şu lafı ekgib etmezdi:sakın ama sakın raflarda duran kutuyu acmayacaksin, yoksa sonun masallardaki kötüler gibi olur derdi. bende dedemi dinler o kutunun yanına bile yaklasmazdim. dedemin bunu bana söyleme nedeni o kutu neden orda içinde ne var dememle başlamıştı.(bu arada anneannem ölmüştü)ilk başlarda merak ediyordum ama bu merakımı dedem gun geçtikçe gideriyordu. Bilirsiniz sokaklarda büyük abiler korku hikayeleri anlatırlar bende bunlardan etkilenirdim ve korkarak dedeme soylerdim. dedemde bana korkma oğlum anlattıkları hep yalan derdi. bende birazda olsa korkumu yenerdim. gece olduğunda sürekli uykumdan uyanmaya korkunç rüyalar gormeye başladım. dedemde bunu fark etmişti ama bana belli etmiyordu. bazen dedemi uyandığımda yanımda görüyor camdan tikirtilar duyuyor rüyalarda ise kutuyu açtığımda içinden çok güzel arabalar çıktığını görüyordum. dedeme kutuyu neden o raftan kaldirmiyosun diye sordum dedemde bana onun içinde kötü şeyler var hem o bana anneanneden hatıra ondan önemi var demişti. bunu deyince anneannemin dedeme ne hatıra bıraktığını merak ettim niye kötü bir şey bıraksın ki? acaba kutuda ne var? diye kendimi sorgulamayı durduramiyordum.