kürtlerde nefret etme hikayem

babam bağırdı asker sana dedim orayı elinle temizleyeceksin asker yine cvp vermedi babam emire itaatsizlikmi ediyorsun asker temizle dedi orayı adanalı asker sustu ve babamın yüzüne baktı komutanım dedi beni anam buraya köpek taku temizleyeyim diye göndermedi isterseniz askerliğimi yakın ama temizlemem dedi babam hafifçe gülümsedi ve bana baktı adanalıya tmm asker gidebilirsin dedi. şimdi oğlum dedi kürt askeriyle adanalı asker arasındaki farkı anladınmı dedi hayır baba dedim anlamayamadım dedim
kürt kökenli asker çocuğu onurdan haysiyetten ve beyinden mahrum dedi çünkü onlara ne emir verirsen onu yaparlar sorgulamazlar sorgulayacak şeref ve haysiyetleri yoktur dedi pkk lılarda aynı böyle işte dedi onlardan nefret et dedi onları yaşamın boyunca eziyet etki beyinlerinin olduğunu belki anlarlar dedi
şimdi anlamıştım pkklı militanları pkk yı kürtleri askerliği herşey daha net geliyordu artık o gün bugundur hala derin anlamlar çıkarırım bu olaydan buda böyle bir anımdır kardeşim

lise 1 yeni başlamıştım babam emekli subaydır zamanında bir sürü pkklı öldürmüş anlattığına göre tahminlerime göre babamın beyni yıkanmıştı o zamanlar ve kürt öldürmek onun için evlatlarından ailesinden bile önemliydi ozamanlar ben ergenliğe yeni giriyorum babamda asker piskolojisi bizide disiplinli bir şekilde yetiştiriyor aklınca neyse ozamanlar görev yaptığı bir kışlada yanına kürt bir asker çağırdı sadece eğlence olsun diyemi yoksa bana bişeyler öğretmek istediği içinmi bilmem dediki yat asker yere kürt kökenli asker yattı yere bana dediki bin oğlum üstüne bindim çocuğum ergenim tur attım üstünde çok hoşuma gitmişti asker dedi ayağa kalk kalktı çocuk gariban türkçeyi zor konuşuyor babam dediki git dedi kışlanın girişine kışlanın girişinde 2 tane cok tatlı cinsi alman kurdu olan köpek vardı kürt kökenli asker koşarak gitti korkudan babamda elimden tutup beni yavaş yavaş birşeyler anlata anlata zütürmeye başladı kışlanın girişine

3-5 entryden sonra devam edicem

@21 siz ve sizin gibiler populist kültürde solcu oldunuz ironinin ne olduğunuda öğrendiniz sosyalist oldunuz rockcı oldunuz rapçi oldunuz ama askerin askerliğin vatana hizmetin ne olduğunu öğrenemessiniz evet belkide babam şerefsizin önde gideniydi bir insana böyle şeyler yaptığı için ama benim bunları anlamam için belkide böyle olmalıydı

ve hemen koştu depoya kürekle elinde kürekve fırçayla geri geldi temizlemeye başlarken babam dur asker dedi emredersiniz komutanım diyerek durdu adanalı asker bırak dedi o elindeki kürekle fırçayı asker ikisinde bir yana fırlattı saat öğle civarıydı yazdı hayatımdaki en büyük an için herşey hazırdı hahif güneş yüzüme vuruyordu gözlerimi kısarak izliyordum adanalı askeri babam bağırdı asker dedi orayı ellerinde temizleyeceksin asker sustu başını öne eğdi cvp veremedi

@20 adamsın panpa

neyse devam ediyorum babam kışlanın girişne doğru ilerlerken az sonra göreceğin şey belki hoşuna gitmeyecek ama senin hayatını tamamen değiştiricek demişti ozamn ne demek istedğini anlamamıştım neyse bizde babamla kışlanın girişine vardık kulübe pislik içinde heryer köpek taku babam dediki asker ellerinle temizle o takları gariban kürt çocuğu sesini bile çıkarmadan çıplak elle köpek taklarını çöpe attı geri geri gedli topladı çöpe attı

varmı dinlemek isteyen

babam temizlettirmeye devam etti bütün kulübeyi elleriyle çıplak elleriyle tertemiz yaptı o kürt çocoğu ve sesini bile çıkarmadı . babama dedimki baba neden böyle birşey yaptın babamın dediği şey şuydu o bir asker verilen emiri yapmalı değilmi dedi haklıydı çünkü o kürt cocuğu bir askerdi verilen emir ne olursa olsun yerine getirmeliydi ama o cocuğun o hali benim içimi mahvetmişti üzülmüştüm içime sıkıntı düşmüştü bu aradan yaklaşık 1-2 ay geçti

beğendinizmi panpalar

Bi MERAKLANDIM HER NEYSE KÜRTLERiN AMK huur ÇOCUĞU PKKLILAR

bitiriyim bari nerde kalmıştık aradan 1-2 ay geçmişti ben tekrar babamın ziyaretine yanına kışlaya gitmiştim babam telefon görüşmeler iyapıyor birşeyler imzalıyordu ee dedi bana nasılsın teşekkür ederim baba siz nasılsınız dedim zamanı geldi dedi artık neyin dedim baba kürt çocuğunu hatıylıyormusun dedi evet dedim hıç aklımdan cıkarmadım ki diyemedim babam bir asker çağırttı postasına asker kapıyı çaldı odaya girdi asker dedi nerelisin asker dediki adanalıyım asker dedi yere yat yattı cocuk cık dedi oğlum üstüme cıktım gezdirdi beni sonra sarıldı bana yanklarımı filan sıktı babamdan izin filan almadan asker dedi kışlanın girşindeki kulubenin oraya git emredersiniz komutanım diyerek oraya doğru koşmaya başladı babamla beraber bizde yola koyulduk oğlum dedi bunları anlamak için küçük olabilirsin ama anlamak zorundasın dedi ve bunları iyi düşün dedi kışlanın girişine varmıştık babam askere dediki adanalı şu takları temizleyi ver dedi adanalı asker emrdersiniz komunatım dedi

@31 elbette ülkücüyüm

giblenmiyorum galiba

varmı dinleyen devdıbını anlatıyımmı

@22 20 kürtler gibsin ananızı

@1 postmodern eleştirinin temel handikaplarından biri bu ve ülkemizde benim kişisel olarak 90'larda yakaladığım siyasi islamcılar da bu hatayı kendi tahayyül evrenlerinin doğası gereği çok sık yapıyor... şöyle ki, modernitenin evrenselci, yerelin olasılıklarına karşı kör ve sağır o tepeden inmeci tahakkümcü pratiğini bir sivil iktidar eleştirisi örerek, ve ne yazık ki bu itirazın tüm sivil eleştirisinin meşruluğunu da sonuna kadar siyasileştirerek kullanıyorlar... oysa aynı iktidar olgusu bireyin kendi içindeki melekle şeytanı arasındaki mücadeleden başlayıp yatak odasında, yemek sofrasında, evin salonunda, sonra apartmanda, mahallede, cemaatte, cemiyette, camiada, kısacası yerelde de kendi iktidar ilişkisini üretiyor ve bunun tu kaka bir iktidar olarak yaftalanması için ille de bach ve mozart sosuyla gelmesine hiç gerek yok... aynı şey mehter marşı ve salavat ile de bir tahakküm olarak yağmur gibi yağıyor. ama insan aklı şablonlara ve şemalara ve görselliğe ve çağrışıma ileri derecede bağımlı ve bundan 1, 10, 50, 80 ya da 100 yıl önce gündemimize girmiş bir tahakküm ile bundan 1000 sene ya da 10 bin sene evvel gündemimize girmiş bir tahakküm arasındaki fark ncedir, şayet aradan özümüz, yerelimiz, milli manevi değerimiz gibi üst yapısal kavramları çıkarırsak? çünkü doğamız da değişken. doğamızın evrenselliğini sorgulayacaksak iktidar dediğimiz olgunun yerelde de evrenselde olduğu kadar ezici ve hatta çoğu kez yerelde icra edilir bir menem olduğunu unutmasak herkes için çok iyi olacak... bir de modernitede vücut bulan tasarımcı, tanımlayıcı, şabloncu kafayı yeriyoruz. evet, hayatın ve dünyanın olasılıklarına kör ve sağır şablonlar istemiyoruz. ancak neyin dayatmacı tasarım, neyin kendini ve dünyayı değiştirme çabası olduğunun sınırları o kadar belirsiz ki... tasarımcı, dayatmacı, şabloncu olmayalım derken kendi umutsuzluğunun kişide bir tür kaderci kabulleniş ve teslimiyete evrilip kendiyle ve dünyayla hiçbir mücadelesi kalmamış bir noktaya çekilmesini görmek ne en azından çok üzücü. bir teslimiyet uğruna ya rab, ne güneşler batıyor. kavramları hayatın ve dünyanın yerçekime maruz kalıyor, ama aynı anda buharlaşıyorlar da. bence çıkış noktamız kendine ve dünyasına müdahil insanda. bunun için de eleştiriyi ve özeleştiriyi yüceltmemizde fayda var.

adam derin bi tespit yapmış beyler

@23 sen allah bilir mantıklı konuşuyorum felan sanıyosundut senin de beğenenlerinde dıbına koyim orda babanın dıbına. koymayan kürtle adanalının da dıbına koyim

@35 içine düştüğün duyguyu anlıyorum lan:D gibtiret troll o.çyi troll değilse dıbına koyim zaten

@28 29 babanız evde işten geldikten sonra yatıyor elini gibine sokup taşşaklarını karıştırırken tvde haberleri görüyor sonrada memleket hakkında yorum yapıyor size olmayan siyasi görüşünü aktarmaya çalışıyor sonra siz o kadar cok bilgili o kadar cok sosyalist oluyorsunuz ki allahım ağlıyacam