Evet arkadaşlar eğer birkaç rez alırsa kıyamet hikayesi anlatacam

bir iki rez daha gelirse başlayacam

1. Bölüm- Kıyametin Alametleri

Evde oturuyordum. Cuma günüydü. Babam kalk abdest al namaz kıl diyordu. Ben ise of ne namaz kılacam yaa falan diyordum. Babam gittikten sonra televizyon izlemeye başladım.
Tüm dünya israilde olan olayı konuşuyordu. Tüm gökyüzünü kaplayan bir gaz bulutu vardı. Yetkililer bunun nükleer santralden olabileceğini söylese de inanan yoktu. Bu yoğun gaz bulutu kısa sürede orta doğuda yayılmıştı. Gaz bulutundan ölenler vardı. Ancak etki etmeyenler de... ilahiyatçılar bunun kıyametin alameti olduğunu söylüyordu. Ben ise ne kıyameti biraz gerçekçi olun diyordum kendi kendime. Ancak biliyordum ki bugünden itibaren hiçbir şey eskisi gibi olmayacak...

2. Bölüm- Büyük Felaketler

Sabah depremle uyandım. Annem ve babam halen uyuyordu. Onları uyandırıp dışarı çıktım. Saat 5 gibiydi. Kalabalık gruplar vardı dışarda. Hepsi de aynı şeyi konuşuyordu. Ahir zamandayız! diye bağıran dedeler, Aramızda cenabet mi var diye isyan eden teyzeler vardı. Deprem sadece burda değildi, büyük deprem Suudi Arabistan'ın Hicaz eyaletinde olmuştu. Ama o kadar büyük bir depremdi ki istanbul'a kadar etkileri vardı. Deprem bitince öğrendim ki Japonya ve Çin'de tsunami olmuş, italya'da yanardağ patlamış Mekgiba'da da son 100 yılın en büyük kasırgası kopmuş. Bu olayların ardından camide büyük bir üzüntü vardı. Üzüntü bu felaketler için sanıyordum ama öğrendim ki Suudi Arabistan'daki depremde Kâbe yıkılmıştı...

3.Bölüm-Büyük Ateş

Cuma namazından dönüyordum. Aslında pek dindar değilim ama babamın zoruyla gittim. Son günlerde olan olaylardan sonra her şeyi dine bağlamaları beni sinir ediyordu. Artık inanmıyordum hiçbir şeye. Eve geldiğimde televizyon son sese kadar açıktı. Kâbe'yi gösteriyordu. Kâbe'nin depremde hasar gördüğünü gerçekte ise bir Etiyopya'lının Kâbe'yi tahrip ettiğini söylüyorlardı. Kanıt olarak da bir hadis gösteriyorlardı. Kendi kendime Bu kadarı da fazla. Her şey din değil sanki ilk kez deprem oluyor dedim.
Haberin devamında Depremin başladığı yerde büyük bir ateşin kuzeye doğru büyüyerek devam ettiğini anlattılar. Annem ahir zamandayız dedi. Dayanamayıp gülmeye başladım. Babam gülmeme çok kızdı. Babamı ilk kez bu kadar sinirli görüyordum. Ben de sinirlendim kavga edecekken annem ayırdı bizi. Ben Baba sen de dinin de umrumda değil deyip dışarı çıktım. Arkadaşıma gittim. Arkadaşım ateistti ama bu olanlara anlam veremiyordu. Bana ''Arabistan'da çıkan yangın Avrupa'ya kadar yayılacakmışdedi.Hollanda ve Belçika da sular altında kalmış. Japonya'da da tsunami ülkenin yarısını yok etmişdiyerek devam etti. Ben debunların mantıklı bir açıklaması vardır.dedim.Haklısın ama dünya nüfusu yarıya düştü. Bu işte bir iş var'' dedi. Bunu ilk kez duyuyordum. Dünya nüfusu yarıya düşmüş. Bakalım başka neler olacak...

4. Bölüm: Dabbet'ül-arz

Bir kadının bağırışlarına uyandım. Noluyor amk diyerek kalktım yatağımdan. Saate baktım. 6.40 civarıydı ama hava karanlık sayılırdı. Dışarı çıktım. Bir kadın bas bas bağırıyordu. Yemin ediyorum gördüm. Gördüm!! neyi gördün diyenlere Alnıma mümin yazıldı. Gördüüm! sonrasında herkes aynaya bakmaya başladı. Merak işte ben de baktım. Hiçbir yazı görmedim. Kadın deli galiba dedim arkadaşıma. O da yazı görmemiş.

5 dakika sonra bir çığlık duydum. Ne mahalle dıbına koyayım dedim kendi kendime. Dışarı çıktım. Bir adam karısını bıçaklamış. Karısının alnında kafir yazdığını iddia ediyormuş. Arkadaşım işte bu yüzden inanmıyorum dedi. içeri girince yüzüme darbe yedim. O kadar sertti ki bayıldım. Uyandığımda alnım halen ağrıyordu. Aynaya baktığımda hiçbir şey görmedim. Bi doktora gideyim bari dedim dışarı çıktım. Çıktığımda herkes bana korkuyla bakıyordu. Doktora gidince oğlum alnına dövme mi yaptın diye sordu. Yoo ne dövmesi. Belki arkadaşım şaka amaçlı yapmıştır dedim. Doktor alnında kafir yazıyor, heralde biri sana şaka yapmak istemiş. Neyse, buyrun şikayetin ne diye sordu. Doktoru dinlemedim. Arkadaşımı aradım. Çünkü bu bir şaka olsa iyi olur. Eğer şaka değilse Allah yardımcım olsun...

5. Bölüm: Deccal Geliyor

3. çalışında telefonu açtı arkadaşım. Alo. Sen misin amk! Çok komikmiş yaptığın şaka. diye açtı telefonu Ne şakası amk ben de sana soracaktım. Alnıma kafir yazmışsın. dedim. Ne? Asıl sen kafir yazmışsın. dedi. Şok oldum. Telefon elimden düştü.

Koşa koşa evimin yolunu tuttum. Annem bu işi çözer diye umutla kapıyı çaldım. Kapıyı annem açtı. Oğlum seni çok özledim. içeri gel. Dedi daha kapıyı açmadan. Kapıyı açınca gözleri kocaman oldu. Alnıma baktı. Ağlamaya başladı. Anne ne oldu, ağlama. Dedim. Annem alnımda kafir yazdığını söyledi. içeri girme, baban çok kızar dedi. Dinlemedim annemi içeri girdim. Babam beni görünce çok sinirlendi. Defol git evimden. Artık bizim oğlumuz değilsin dedi. Beni dışarı attı. Baba! Baba dur! dedim ama dinlemedi. Bir daha da buraya gelme deyip kapıyı çarptı. Babama oracıkta sövdüm. Geber ulan yaşlı bin! diye bağırdım. içimden sövmeye devam ettim. Arkadaşımla da kavga etmiştim. Nereye gidecektim ki ben? Sonra arkamda bir gölge gördüm. Bana yaklaşıp Gel oğlum. Benimle gel. Sana verecek yemeğim, yuvam var. dedi. Yüzüne baktım. Bir gözü kapalıydı. Heralde kördü bir gözü. Uzun saçlı, bembeyaz giysiler içindeydi. Kendimi kontrol edemedim. Onun peşinden sürükleniyordum. Uzun süre ağzımı bile açamadım. Sonunda S-Sen kimsin diye sordum. Ben peygamberim yavrum. dedi. Biliyorum, uzun süredir Allaha ve peygamberlere, kıyamete ve ahirete inanmıyorsun. Ama Allah merhametlidir. Affedicidir. Ben de seni affediyorum. dedi. Dünyanın en mutlu insanı olmuştum. Allah gerçekten vardı ve beni affetmişti. Peki Allah neden tek gözlü bir insan kılığına girmişti ki...