küçüktüm
bilimsel çalışmalarım vardı kendi çapımda
araştırırdım sorgulardım ama nedense tek sorguladığım kısım apış arasıydı sonuçta biz ayakta işiyorduk ama tespitlerime göre kadınlar oturarak/çömelerek işiyorlardı.

bu konuyu eşelemeye karar verdim onların sıçmadığını, zütlerinden işediklerini sanıyordum ilk başlarda.

ama bir gün geldi ki kendi çapımda bilimsel bir devrim yaşadım.
o gün izmirden babamın teyzesi gelmişti kendisi yaşlıydı
hiç unutmam o günler bilimsel çalışmalarımı genişletmiş artık daha geniş bölgelerde çalışmalar yapıyordum ve o gün tuvalete giren son kişinin takunu incelemeye karar verdim böylece kızların/kadınların tuvaletlerini nasıl yaptıkları konusunda fikir üretebilecektim.

babamın teyzesi ağır adımlarla tuvalete gidiyordu bir yandan da yüreği daralırcasına nefes alıp veriyor olaya bir tık heyecan katıyordu

ve sonunda tuvalete ilk adımını attı ben ise tuvaletin çaprazında yere oturmuş etrafı inceliyormuş gibi yapıyordum ondan sonra ilk giren ben olmalıydım hatta kakasına su dökmemesi için bir süre sonra "ben sıkıştım çok tuvaletim geldi" dedim acılı cümlelerimle titrek sesiyle "tamam bekle" dedi "ben bekleyemem çok sıkıştım" dedim sesimi dahada acı bir hale getirdim ulan zehir gibiymişim hee

yüreği daralırcasına nefes vererek yavaşça çıktı hadi gir gir dedi

o an nasıldı anlatamam
aya ilk ayak basan neil armstrong idim adeta
atomu parçalayıp çocuk gibi sevinen yanağı sıkılası albert einstein gibiydim

adımımı attım derin nefesler alarak girdim
ve bir de ne göreyim
bembeyaz bir tak
bildiğin çimento gibi anasını satayım
bütün bildiğim her şey alt üst oldu bütün teorilerim yıkıldı

artık kızların sıçtığından emindim bu bilimsel gerçeği kabullenmeliydim.
fakat büyük bir sorun vardı
kızların beyaz sıçtığı gerçeğini kabullenmiştim

itiraf ediyorum 12 yaşlarıma kadar kızların beyaz sıçtığına inandım