1. 1.
    -1
    bu yazıda canımdan çok sevdiğim insanın bana yaşattıklarını, ona olan hislerimi, duygularımı paylaşıcam, ve bana yaptıklarını. normalde pek yazan biri değilim fakat yaşadıklarımı içimde tutamıyorum yazdırıyor yaşadıklarım.. elimden geldiğince sıkmadan, hızlı ve akıcı bir şekilde yazmaya çalışacağım. bir kişi bile okusa yeter.

    edit: hikaye 5. sayfada bitiyor beyler.
    ···
  1. 2.
    +1 -1
    Sıradan bir akşam telefonum çaldı yine, numara yabancıydı ama sesinden tanımıştım arayan canımdan çok sevdiğim sevgilim özgeydi. en son 1 ay kadar önce buluşmuştuk o zamandan bu zamana ailesinden dolayı ara ara görüşebiliyorduk ailesiyle sorunları had safhadaydı, izin vermiyorlardı dışarı çıkmasına hapis hayatı yaşıyordu evde. O da bir yolunu bulup çıkıyordu bizim için. Çıkabildiği zamanlar buluşuyorduk, bazen sadece görebilmek için yaklaşık 1 saatlik yol çekiyordum. Çok özlemiştim onu o kadar çok seviyordum ki...
    telefonu masadan aldım ve cevapladım.
    ···
  2. 3.
    -1
    (hikaye boyunca telefon konuşmalarını ve aralarda geçen zamanı elimden geldiğince kısa tutmaya çalışacağım )

    b- efendim?
    ö- nasılsın, napıyorsun?
    b- iyiyim, sen napıyorsun?
    ö- bende iyiyim, nerdesin?
    b- arkadaşlarlayım, numara kimin?
    ö- telefon ve hat aldık kardeşimle birlikte, bizimkilerden gizli kullanıyoruz, yarın buluşalım mı?
    b- olur, çıkabilicekmisin peki?
    ö- evet, kardeşimle çıkıcaz
    b- tamam, kaç gibi çıkarsın?
    ö- bir buçuk gibi çıkarım.
    b- peki ozaman yarın görüşürüz
    ö- görüşürüz.
    O akşam hayatımın en güzel akşamıydı, dünyanın en mutlu insanı olmuştum bir telefonla, bir ses ile. Canımdan çok sevdiğim insanı görücektim. Yarın’ı iple çekiyordum…
    ···
  3. 4.
    0
    biyolojik olarak kız seni gibemez çünkü onda penis olmaz
    ···
  4. 5.
    0
    belden bağlamalıyla pompalamış la heral
    ···
  5. 6.
    -1
    ertesi gün;
    saat 9 gibi kalktım, cebimde sadece 27 tl para vardı, strese girmiştim, her gün cebimden 100-200TL ekgib olmazdı, şimdi sadece 27tl vardı… nasıl bu hale düşmüştüm ben?

    Son birkaç gün pgibolojim bozuktu maddi sıkıntılardan dolayı.. özgeyi de arayamıyordum. Kontörüm de yoktu, TTNet’e olan borcum yüzünden para kalmamıştı cepte.. resmen dipteydim. arkadaşlardan istemekten de utanıyordum artık.
    saçlarım da baya uzamıştı iyi durmuyordu, kuaföre gitmeliydim paraya ihtiyacım vardı en yakın çocukluk arkadaşım memet'i aradım o bana geçici olarak yardımcı olabilirdi. içinde olduğum durum boğuyordu beni ama mecburdum.
    ···
  6. 7.
    -1
    @4 okursan nasıl görürsün panpa, keşke biyolojik olarak gibseymiş diyeceksin amk
    ···
  7. 8.
    -1
    B - naber napıyosun?

    m - iyidir sen napıyosun

    b - nerdesin?

    m - fatihteyim parkın ordayım eve doğru gidiyorum

    b- bişey isteyecektim senden

    m- tamam fatih parkında bekliyorum seni (anlamıştı sanırım, anlamamasına imkan yoktu zaten çok eskilerden dostumdu o benim kardeşim gibiydi.)

    b - tamam yakınım bende geliyorum
    gittim parka, bankta oturmuş beni bekliyordu.

    m - hayırdır ne oldu

    b - paraya ihtiyacım var şu an ki durumumu biliyorsun eve gitmem lazım özgeyle de buluşucaz..

    m - ne kadar lazım?

    b - 50 yeterli,

    m- canın sağolsun kardeşim, hiç tereddüt etmeden çıkardı verdi,

    b –biraz lafladıktan sonra, sonra hesaplaşırız dedim ve ayrıldık.
    ···
  8. 9.
    0
    @4 einstein detected.
    ···
  9. 10.
    0
    bindim otobüse yaklaşık 1 saatlik yoldan sonra eve geldim. annem evdeydi lafladık biraz, Eve taşınınca her şeyin yoluna gireceğinden emindim. Sadece eve taşınmam gerekiyordu… Kuaföre geçtim saç sakal tıraş oldum, kuaförde işim bittikten sonra duş almak için eve döndüm tekrar, duşumu aldım ve saat bir buçuğa doğru geliyordu, neyse zamanında gittim. her zaman buluştuğumuz yerde bekliyordum, özgeyi beklediğim yer apartmanın sağ tarafı, çaprazındaki apartmanın girişinin merdivenlerine oturmuş bekliyordum kız arkadaşımın odasının camlarını ve apartmanın çıkışını net olarak görebiliyordum. her gittiğimde camdan bakar bana mektup atardı hala saklarım mektupları.. o mektupları az okumadım ben. neyse oturdum bekliyorum, bir yandan cama bir yandan kapıya bakıyorum çıkarsa göreyim diye, yaklaşık olarak 20 dk kadar zaman geçti ne cama çıktı nede apartmanın kapısından.. aramaya karar verdim, bu son kontörümdü.
    ···
  10. 11.
    0
    bikere bende hikaye yazmıştım aslında yaşadıgım bir günü kimse okumadı ya la
    ···
  11. 12.
    0
    b- çıkıyomusun bekliyoum

    ö- bakkala çıktım yukarıdaki teyze ekmek istedi ekmeği bırakıp çıkıcam

    b- tamam, bekliyorum

    ö- daha üstümü giymem lazım, saçlarımı yaptım ama

    b- 5dk da giyersin üstünü hadi bekliyorum
    onun 5 dakikası 25 dakikaya denk ti, her geldiğimde beklerdim, ki bazen o kadar yol çekerdim buluşamadan giderdim, ama koymazdı bana bu. Onun melek yüzünü görmek, uzaktan bana gülümsemesi yeterliydi benim için.

    ö- tamam,

    beklemeye başladım yine.. aşkımı canımdan çok sevdiğim sevgilimi görücektim, sarılıcaktım ona sımsıkı sadece yanında olmak bile bana mutluluk verirdi..
    5dk sonra ileride gördüm hızlı adımlarla apartmana girdi, beni gördü kafasını çevirdi ama surat ifadesinde hiç bir tepki yoktu. Bir anlam verememiştim, sadece apartmana girerken bir bakış attı o kadar beni her gördüğünde melek yüzüyle gülümseyen, pörtlek gözlü sevgilimden gülümseyen yüzünden eser yoktu.. evet pörtlek gözlüm derdim ben ona son zamanlarda, gülerdi, onun gözlerime bakarak gülümsemesi dünyaya bedeldi benim için. o halini çok severdim onun… tekrardan beklemeye başladım bi 10dk sonra çıktı apartmandan hızlıca, açık renkli kot pantolon ve beyaz çantası vardı iki senedir ilk defa çanta görmüştüm kolunda garip gelmişti o an.. neyse hızlı adımlarla çıktı apartmaınn girişi aşağıya doğru bakıyordu ben apartmanın sağ tarafındaydım, sol taraftan yukarıya doğru döndü, caddeye doğru. yanıma gelicek diye bekliyordum ama bir gariplik vardı koşar adımlarla çıkmıştı, böyle yapmazdı. kuşkulanmaya başlamıştım oturduğum merdivenlerden kalktım üst caddeye doğru baktım benim olduğum caddeye doğru inmesini bekliyordum ama inmedi hızlıca ileri doğru gitti, o an kafamdan onlarca soru işareti geçti, neden benim yanıma gelmemişti de dümdüz gitmişti? Benim onu bekliyor olduğumu bilmesine rağmen...
    ···
  12. 13.
    0
    dinleyen var mı la devam edeyimmi
    ···
  13. 14.
    0
    devam panpa devam
    ···
  14. 15.
    0
    @4 düz adam
    ···
  15. 16.
    0
    et panpa
    ···
  16. 17.
    0
    hızlıca arkasından gittim fakat caddeye çıktığımda kaybolmuştu gittiği yöne doğru hızlı adımlarla yürüdüm etrafa bakınarak ama görememiştim birden yok olmuştu sanki. Ödemeli attım cevap vermedi, tekrar tekrar attım cevap vermiyordu. Bir terslik vardı. Neler oluyordu? Buluşmak için çağırmamışmıydı beni neden koşarak gitti ki? kontörlüden aramaya karar verdim aradım kontörlüden ilk seferinde açtı, o an şok olmuştum arkadan müzik sesi geliyordu 10-15 dakika önce çıkmamışmıydı? Cafeye mi gitmişti, araçtamıydı, nerdeydi? ama beni canından çok seven insan çağırmıştı beni buluşmak için, birbirimizi tekrar görebilmek için...

    b- nerdesin??
    ö- ben… telefon kapandı..
    ···
  17. 18.
    0
    rezerved
    ···
  18. 19.
    0
    devam reyiz
    ···
  19. 20.
    0
    başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü sanki, neler oluyordu? neydi şimdi bu? anlamlandıramıyordum üzüntüyle birlikte sinir küpüne dönmüştüm.. aradım cevap yok.. tekrar aradım yine cevap yok.. aradım, tekrar tekrar aradım cevap vermedi. telefonunu kapatmıştı..

    çok sinirlenmiştim anlam veremiyordum, neden ben aradığımda açmıyordu da farklı bir numaraya cevap vermişti? ahizeyi telefona vurup ücreti ödeyip hızlıca çıktım tekrar buluşma noktamıza gittim beklemeye başladım kafamda onlarca soru işareti, neden böyle yapmıştı beni çok seviyordu o? neden?? neydi o nu benden uzaklaştıran şey? biz iki sene boyunca beraber ağlayıp beraber güldük. Biz sabahlara kadar konuşurduk telefonla beraber yatıp beraber kalkardık. aylarca uykusuz gittim işe, uykuda kaldım, fırça yedim. bumuydu karşılığı? kendimden çok şey verdim ben onun için hayatımı gibtim resmen.
    iş yerinden yediğim fırçaları mı desem yeri geldi ailemi bile karşıma aldım ben onun için. Ailemle hiç anlaşamıyordum o zamanlar, evden ayrılmaya karar vermiştim. Ailemle aramı bozmuştum. son zamanlar para sorunumda ortaya çıkmaya başlamıştı, acaba para yüzündenmiydi? Ama o işlerin kötü gittiğini bilmiyordu ki, anlatamamıştım bir aydır neler çektiğimi..
    son 2 ay ailemle aramı da düzeltmiştim eve taşınıcaktım, bunu hiç yansıtmamıştım birtaneme ilişkimizde hiç birşey ekgib değildi ki.. annemle, ablam ile tanıştırmıştım ben onu ANNEMLE! Sadece sabret diyordum eve dönünce her şey çok daha güzel olucak, yine eskisi gibi gelicem hep seni görmeye hep yanında olucam diye..sen benim evlenmek istediğim insandın. biz beraber yaşlanıcaktık.. beraber ölücektik.. böyle söylüyorduk birbirimize. sinirle birlikte kafamdan bunlar geçiyordu..
    ···