+1
-1
sadece öyle içimden geldiği için yazıyorum. Yine bunu sana göndermeden silicem onu da biliyorum. Öyle yazınca bi şeyleri belki rahatlarım diye düşünüyorum ama bilmiyorum beni rahatlayıyor mu böyle yazmak. Ağlıyorum bazı geceler sen bilmiyorsun tıpkı bu nottan haberin olmadığı gibi, üzülüyorum bazı zamanlar sen bilmiyorsun tıpkı şimdiki gibi. Üzülüyorum da her seferinde dua etmeye de devam ediyorum. Sen de diyorsun ya mükemmel insan yok diye, biliyorum yok ama hatalar üzüyor insanı. Olsun üzülürüm de ben, senin için üzülmek de güzel ki. Ben de hata yapıyorum hep, bi şeyler içimden geliyor bazen öyle yapıveriyorum. Bazen diyorum ki görünce kızacak herhalde diye ama yine de yapıyorum. Sonra oturup diyorum ki ya ben neden onun kızacağı şeyleri bilerek yapıyorum. Bi an senin beni üzdüğün şeyler geliyor aklıma ama o zaman da diyorum ki o öyle yapıyorsa yapsın, ben neden öyle yapayım ki diye. Çünkü aşk böyle bi şey işte üzülsen de kırılsan da kin tutamıyorsun, nefret duyamıyorsun hem olmaz ki zaten öyle şeyler. Aşk gibi masum bir duygunun yanında öyle kötü duygular yer bulamaz ki. Bazen de geliyor aklıma, bencilliğimden sanırım, hep böyle ben çabalıyormuşum da sen bi şeye çabalamıyormuşsun gibi geliyor aklıma. O an da üzülüyorum biraz ama hemen bu duygudan kurtulmaya çalışıyorum çünkü böyle hissedersem biliyorum ki bu işin sonu çok kötü yere gider. Hem de doğru değil ki, sen de çok çabalıyorsun, bir şeyler olsun istiyorsun ama ben üzülüyorum işte yine de. Olsun senelerce neşeli yaşadım ya o bana yeter. Şimdi en azından üzüntümü paylaşacak biri var. Neyse yazdıkça daha da kötü oluyorum. Gidip başımı yastığın altına sokayım, çünkü normal şekilde ağlayınca dışarıya ses gidiyor, kimse beni ağlarken görsün istemiyorum. Şimdi ne denir ki, iyi geceler denir herhalde, sen bunların hiçbirini bilmiyorsun ama olsun ben sana yazıyorum yine de. iyi geceler sevgilim, iyi uykular. Ne kadar üzgün olsam da ben seni hep seviyorum ve sevmeye de devam edicem. Rüyamda görüşmek üzere.
edit : iki sene önce çok sevdiğimi sandığım, aşık olduğumu düşündüğüm kız arkadaşıma yazmıştım. Şu an ben istanbuldayım, o ise boston da bi üniversitede okuyor. Ben onu çok severken o beni hiçe sayıp gitti. Hayatımda ilk kez o zaman kendimi kandırılmış hissetmiştim. Şimdi bunu e posta arşivinde bulunca paylaşmak istedim. Onun bu mesajdan haberi yok. Hiç gönderemedim.
