Bu entry silinmiştir
  1. 1.
    +1
    ama burda amacsızca entryleri okuyorum
    ···
  2. 2.
    0
    evet beyler başlıkta da oldugu gibi neden bilmiyorum 2 yıldır hastanede düzenli olarak çalışıyordum lise bitti biteli(hemşirim) sorumlum beni hiç sevmezdi çünkü hep doğruları ve gerçekleri söylerdim iş ile ilgili bugune kadar hiç bi işimi savsaklamadan düzgünce yapmıştım. ama kadını mutlu etmek imkansızdı. iki çocuklu 35 yaşında dul bi kadın. ama işin şu garip yanı var kadını nedense ben çok seviyordum. kadın aşırı işgüzardı. hayatımı karartan da bu kadın oldu. yeri geldiğinde kadın beni de severdi. bi gün gece nöbetine gittiğimde saat 6 gibi akşam tedavisinde stajere şurubu verdim büyük abdest sorunu olanlar için olanı. kız da benim şurubu şurup şişesinden çektiğimi gördü yani dedim ki bu kızın bunu damardan vermesi için dünyanın en mal kafasındaki beyin yerine bi mercimek olması gerekirdi. vr şansıma ki koz da gerçekten mercimek beyinli olmalı ki o şurubu damardan vermiş. çok şükür hastaya bişi olmadı hemde hiç bişi ama bu olayın yaşanması ve tüm hastane artı ünide çok çabuk bi şekilde duyulması benim işime bir hafta sonra son verilmesi ile sonuçlandı. işten atılma nedeni olarakda hastane ve devlet malına zarar verme gibi salak saçma şeyler yazmışlar. yani tamamen yalandan bi fesih. tabiki bu feshine bizim sorumlunun %90 kadar bi payı var. şu anda işsizim.ve düşündüğüm tek bir şey var. bu bizim sorumlu gece yastığa kafasını koyduğumda nasıl uyuyabiliyor? bilemedim arkadaş bunu. Hala bu kadının bana bunu yapabileceğini anlamıyorum. yada anlamak istemiyorum kadını sevdiğimden. gerçekten ben burda işe girdim gireli hiç sevgilim olmadı bir iki ucundan döndüm ama sayılmaz. gerçekten de isteksizdim o konularda. iş arkadaşlarımın hepside genç ve güzel kızlar yaşlarımız aşşağı yukarı aynı zaten. ama bilmiyorum ne kadar doğru ne kadar yanlış kızlar konusundaki isteksiziliğimi bu kadına olan sevgimden olduğunu düşünüyorum. kadına aşık mıyım onu da bilmiyorum. aramızdaki yaş farkı 15 falan ama ben her zaman yaşım falan önemsiz oldugunu düşünen birisiyim. neyse işe dönelim işte atıldıktan sonra dava açmayı düşündüm ama sicilime işleyecek korkusuna vardı işin içinde. bir de dava açamama sebep olan avukatlar da var. hepsi kazanırız alırız işine geri dönersin diyor ilk gün, ikinci gün ararız diyolar aramıyolar ne bi haber ne bişey gittiğimde de haklı fesih diyolar kazanamayız diyolar ama fesih kagıdımda yaşanan olayla ilgili hiç birşey yok. kısa ca sı ne yapsam bilemiyorum arkadaşlar, bilemiyorum...
    Tümünü Göster
    ···
  3. 3.
    0
    ama bir türlü senden kurtulamıyorum.
    ···