nedensellik

eger olaya din acısından bakarsak inanç gerekirciliğinde (ilkel şekli ihmal edilirse) dünyadaki her şeyin bir gayesi olduğuna ve ilahi bir kudret dahilinde belirlenen bir sonun mevcut olduğuna inanılır. bu nedenselliğin ve gerekirciliğin ilkel şeklini saint-augustin ile dante, çağdaş biçimini ise hegel savunmuştur. bu çeşit düşüncelerle bir anlamda determinizm temellendirilmiştir. bu durumda her baslayan seyin bir sonu olmalı

bu yazıda internette gördüğüm ve gerçekten güzel bulduğum bir calısmadır: '
"neden?" sorusu bilimsel düşünmenin gelişiminde etkili olmuş ve tarih boyunca ele alınışı değişimlere uğramıştır. belirli gelişmelerin sonrasında ise neden sorusundan nedensellik kavrdıbına geçildiği görülür. özellikle newton'un bulguladığı bilimsel gelişmeler ve doğabilimlerinin o dönemdeki ilerlemesi sonucunda nedensellik kavrdıbının öne çıktığı söylenebilir. nedensellik bir şeyin nedenini bilmek, ve bu da, bir şey meydana gelmişse ondan önce başka bir şey meydana gelmiştir düşüncesine sahip olmak anldıbına geliyordu ve böylece, buradan da gelecegin kestirilebilir/bilinebilir bir şey olduğu fikrine varılıyordu. eğer bir olayın geçmişteki nedeni biliniyorsa gelecekteki sonucu da bilinebilir olarak ele alınıyordu. newton fiziğinde, belirli bir anda eğer bir sistemin durumu biliniyorsa gelecekteki durumunun da ne olacağı tespit edilebilir olarak alınır. nedensellik bu anlamda bir neden-sonuç ilişkisi olarak anlaşılmaktadır. werner heisenberg ve benzer kuantum fizikcilerinin itirazı tam da bu noktaya ilişkindir;çünkü belirli durumlarda (atom altı dünyada) bir şeyin konumunu ve hızını aynı anda bilmenin olanaklı olmadığı, bunun çeşitli olasılıksal hesaplara bağlı olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. böylece nedensellik ilkesinden giderek belirsizlik, olasılıksallık, rastlantısallık gibi kavramlara yönelim sozkonusu olmuştur.'

"Örnekteki "b" olayının "a" olayının ardından geldiğini birçok kez görünce bizde bir alışkanlık duygusu uyanıp yerleşir.O zaman böyle bir izlenimden doğan bir tasarımı,bir zorunluluğu kavradığımızı sanarak,"a" ve "b" olayları arasındaki ilgiye mal ederiz. Başka bir deyişle bilincimizde birbiri ardından gelen tasarımlar arasındaki öznel (sübjektif) bir bağlantıyı olaylar, nesneler arasındaki nesnel (objektif) bir ilgi haline sokarız. Oysa tasarımların bilincimizde art arda gelmesine ya da bunların bir çağrışım yaratmasına bakarak, bundan olayların kendi aralarında zorunlu bir bağlılık içinde oldukları sonucunu çıkaramayız. Sadece buna inanabiliriz."
Ben söylemiyorum Hume söyletiyor.

cakmak pamugu her zaman yakmayabilir bilir diyen kisi pamuk her zaman pamuk ates de her zaman ates olmayabilir demektedir. O halde baska ne soylenebilir?

seviyeyi yükseltmeyin lan

am züt meme