sen okumayı yazmayı nasıl söktün lan

yaş kaç panpa

Cok kotu bi ailem var, benim gibi evin tek cocugunu yetistiremeyecek kadar acizler. Bugune kadar herseyi önüme hazir vererek beni buna aliştirdilar, annem pgibolojik takintilari olan ruh hastasi kisilige sahip biri ve ilkokul terk babam ise okuma yazmasi dahi olmayan karacahilin biri ve insaniyet ndıbına hicbir özelliği yok.

Ben tam hatirlamasam da 4 5 yasindan beri yedigim dayaklari ve gordugum iskenceleri hatirliuorum.Bi insan öz evladina niye bunu yapar ki, onca eziyetden sonra bide okuyup profesor olmami bekliuorlardi.

Bizim sülalede dedemin bana kendi ismini vermesi ile ustume zaten dogar dogmaz buyuk bi yük yüklenmişti ama hicbirsey planladiklari gibi olmadı.

Şimdi zütütaklu kuzenlerim okudu adam oldu hemde aileleri onlara hicbir destek sağlamadiğı halde. Mesela bi eniştem var kendisi lise mezunu ama cok kültürlu biri, cocuklari calisacak yaşa geldiginde onlari cirak olarak biyere verdi daha sonra okuttu ben cocuklarina bir fiske vurdugunu dahi görmedim ve simdi o cocuklari okudu adam oldu bide onlari kendi calistigi trt binasinda torpille işe soktu sonra evlendirdi..

Evet 18 yasindaki kuzenim evlendi ben 22 yasindayim ve kimsem yok...

Bizimkiler ne yaptı peki? Her gün babam yorgun argın işten geldiginde annem onu benim hakkımda doldurdu hemde hicbir sebep yokken, sadece benim dayak yememden zevk aldigi icin ve babamla arasindaki sorunlardan dolayi kendi yedigi dayaklarin hesabini da bana öďetmek istedigi icin.

Babam o bezginlikle yorgun argın işten gelip beni degil tabiki annemin palavralarini dinleyip uzerime saldirirdi. Sopayla, kemerle vururdu hic dusunmezdi ölür müyüm diye kafamda bardak çanak ne varsa kırardi ve beni don atlet soyup tuvalete atardi.

Tuvalet dediysem sizin evinizdeki gibi pırıl pırıl bi tuvalet hayal etmeyin. Sifonu dahi olmayan sapsari olmuş bir klozet, yerde mikroptan üremiş kurtcuklar ve ayni yerde leğende duran elimizi yıkadiğimiz sularin aktigi pis sularin birikintisi.

Yere ve klozete oturmak imkansizdir orada sabaha kadar çömersin ve ayaklarin uyuşur, tuvalet kapisi kitli mi peki ? Hayir. zütün yiyiyorsa çık oradan çık da gör, babam kapinin gicirtisina uyanir gerekirse ertesi gün ise gitmez beni sabahlara kadar döver.

Bazen merhamet gösterirdi ama iyi kalpli insancık... Bazen tuvaletten cikardim ses etmezdi ama bu sefer koridoru geçip yatagima gitmeme annem izin vermezdi.

Eger sinsi sinsi sürünerek gidip yerde duran battaniyenin arasina girip uyumak istersem, annem kalkar ve kollarimi tirmalayip saçımdan tutup çekerek sürükler ve evin kapisina zütürüp beni betona fırlatip atardi.

Ama ben sevinirdim, cunku tuvalette dikilmektense kapının eşiğinde ayakkabılardan yastık yapip betonda uyumayı yeğlerdim. Aslında hep ertesi sabah okula nasil gidecegimi dusunup ağlardim..

Çoğu kez evden kacmak istedim ama cesaret edemedim, butun bu şiddeti gorurken o ufacık bedenimle bir yandan da ailemin bana maddi olarak elindeki tüm imkanlari sunmasi cazip geldi.

Size anlattigim kadar da gaddar degillerdi evet her gün kavga kiyamet olurdu her allahin gunu dayak yer bazen sokağa atılir sokakda yatardim ama yemegimi vermezlerdi aç aç giderdim okula ama defterimi kitabimi alirlardı. Mesela babam bana iki uç kere bigiblet almıştır, belki beni sevdiğindendir diye bigiblete değil, tenezzul edip aldıgina sevinmişimdir.

Bu sebeple yedigim yer sopadan sonra suçu kendimde aradim yillarca ama bulamadim, 8 yasindasin lan 8 ne yapmis olabilirsin bunu hak edecek ? Okuldan mi kactim, yaramazlik mi yaptim, disaridan laf soz mu getirdim ne yaptim ben size..

Buraya kadar okuyacaginizi sanmiyorum ama yinede yazicam içimi dökmek için cunku yazmayi cok severdim cocukken..

Derslerim iyidi amk ama buyudukce bana bu yapilanlar yuzunden git gide bozuldu artik tahammul edemez hale geldim korkup kimseye anlatamadim da..

Bir kere oldu oyle hocama anlattim durumu babami cagirip konustu, babam yok oyle birsey dedi konuyu kapatti bide o aksam soyledim diye hocaya bidaha dövdü beni ve bu rezillik yasandiginda üçuncu sinifa gidiyordum.

babam iyi bi adam degil aslinda duzenbazin teki hep annemi aldatir para saklar bize bakmaz sadece eve yatmak ve bizi dovmek icin gelir.

Ama baba ya kral adam ya ne istesem alır... ulan bunca yıl nasil şizofren olmadan dayandim bilmiyorum tam bir eşşeğim ben. Keske bi yetistirme yurduna felan sığınsaydim iste cocuk aklimla dusunemedim.

Kac kere polisi aradim cocukken ev telefonundan " yetişin babam annemi öldürüyor elinde bıçak var... " diye ama o ahize hep elimden alındı babam tarafindan ve kapatildi şiddet hep devam etti ve yardim cigliklarimi kimse duymadi.

Konu komsu kim varsa zaten benim sesimi sabaha kadar duyduklari icin iyi bilirler olan biteni hepsi yuzume soylemesede bakislariyla anlatir acizligimi.

yaşın geçmiş değil hala vaktin var panpa okudum yazdıklarının aynısını git gibimdirik de olsa bi iş bul madem yazmayı seviyosun para biriktir liseyi açıktan oku sözelinin iyi olduğunu varsayıyorum kitap oku bol bol lys de tarih coğrafya edebiyat felsefe için hazırlan yazmak adına bi bölüm oku boş zamanlarında kitap bile yazabilirsin belli mi olur belki ordan yürür gidersin en son şunu söyleyim hayatta başarılı olmak istiyosan bi karar ver ve sonuna kadar arkasında dur asla yapamam deme imkansız yoktur ve bugünün işini de yarına asla ama asla bırakma

Liseye kadar idare ettim hep dersleri felan o ara babam yatalak kaldi iş kazasi geçirip, yatalak dediysem felç felan değil sadece iki ayağıda kırildi ve baya uzun bir süre ( 2 sene ) ayağa kalkıp yüruyemedi ve butun bunlara rahmen ona bakttim altindan aldim afedersiniz babam oldugu icin sevdim onu herseye ragmen.

Ama o yatalak haldeyken bile baş ucunda durN değnekleriyle bana vurmaya kalkısti daha sonra benim bozulan derslerim yuzunden hic bi lise almadi meslek lisesine gitmek istedim cunku universite okuyacak kadar burs felan alacak kadar zeki degildim ve maddi durumumuz da yoktu zaten ama benim puanim yettigi halde yer yok kontejyan doldu diye hic bi okul almadi ama ne hikmetse ayni gün bi arkadasim ayni okul mudurune 4 bin tl nakit verip okula kaydini yaptirdi...

Not: suan ben burada intihar etmeden once hayat hikayemi anlatiyorum belkide ama o cocuk ruşvetle okudugu okuldan mezun oldu nişanLndi ve mutlu bi hayat yaşiyo.

Şu anda revaçta olan meslekler aşçılık en düşük komi olarak bi restorandan giriş yap çıraklık okulundan çıraklık belgesi al 1 ay sürer bu sonra da git restoranda çalış daha sonraki yıllarda pozisyon yukselir

Uzun lafın kısası ben lise birde okulu bıraktım babam duzeldi ve ayni sekilde şiddet uygulamaya devam etti bana ta ki ben 16 yaşinda duruma isyan edip onu dövene kadar. Zaten o günden sonra bi daha cesaret edip bana vuramadi, hep biçakla felan saldirdi uzerime.

Zaten isyan edip onu dövme sebebimde oydu.Bi gün yaninda otururken durduk yere bi anda bana senden utaniyorum vs gibi birsey söyledi, bende ona karsilik bende senin gibi birinin oglu oldugum icin utanıyorum dedim ve yanında duran makası bacağıma sapladi.

Ben de o sinirle kalktim ayaga patlattim iki tane suratına dustu yere sonra gibtirgit evimden dedi, gittim iki hafta gelmedim sokaklarda kaldim hastaneden ciktikdan sonra ve annem beni geri getirdi.

Cok utandim ona vurdugum icin ama artik canima tak etmişti zaten hayatim kaymisti annem de beni hazira alistirdi hep ben calismak istedikce beni işe göndermedi yaşım geçti bende onlara cezasinı kesmek icin butun bu yaptiklarinin kendimi eve kapattım 5 sene evden hiç çıkmadan hatta odamdan hatta odamdaki perdeden dışarı bakmadan yaşadim.

Bu yuzden cok kavga ettik cok tartistik ama artik bana güçleri yetmedigi icin bisi yapamiyorlardi. Benim tek bi hedefim vardi oda askere gitmek ve askere gidip hayatta son bi kez işe yaramak sonra da kafama sıkıp intihar etmek istedim.

Geçen sene askere gittim işte ondan da bahsedicem size ama 5 sene evden cikmayinca ne oluyor onu anlatayim ve askere nasil gittigimi.

5 sene insan hic gunes gormeyince, polimorfik ışık eripsiyonumudur nedir ondan oluyo iste benim gibi ve teni stoya gibi bembeyaz oluyor. Neyse Halk arasinda güneş alerjisi deniyo bu hastaliga, ondan oldugumu fark ettim 5 sene sonra askerlik muayenesi için disari ciktigim zaman.

Sonra oturmaktan kaslariniz eriyip tükeniyor kemikleriniz gelişmiyo yürümeyi unutuyorsunuz ve tukettiginiz besinler giderek azaliyor sindirim sistemi yavasladigi icin daha az acıkıyor daha az yiyiyorsunuz benim gibi ektomorf bi vicut tipindeyseniz iyice kuruyorsunuz 175 boyunda 55 kiloluk bi sıska oluyorsunuz.

Gözler miyop oluyor bilgisayar ekranına bakmaktan, bulanık görmeye basliyorsunuz uzaktaki nesneleri.

Elleriniz eskisi gibi işlev görmüyor, hissizleşiyor.

Konuşmayı unutuyorsunuz en önemlisi, kimseyle birebir diyalog kurup cümle oluşturamıyorsunuz kekeme gibi birşey oluyorsunuz.

5 sene önce bi şarkıya kareoke yapacak kadar iyiyken bu konuda 5 sene sonra siz ebere ubere diyene kadar adam şarkıyı bitiriyor yetışemiyorsunuz bile.

Her fonksiyon zayifliyor bi kaplumbağdan farkiniz kalmiyo..

Peki butun bunlara rahmen askere nasil mi gittim?

6 ay önceden internette bi program buldum 6 haftada 100 şınav diye ona başladim, sonra beslenme programi cikardim kendime duzenli yemeye başladim.

Evde kendi capimda birseyler yapmaya calistim hep, sabah aksam 24 saat spora ayırdim vaktimi bilgisayari acmadim.

ilk şınav cektigimde ard arda 5 tane çekememiştim ama şmdi tek seferde 45 50 yapabiliyorum.

6 ayda 10 kilo aldım 55 dim 65 oldum biraz kendime geldim. Sonra gidip muayene oldum, devlet bilet parami verdi ve gittim..

Planladigim gibi intihar edecektim evde az buz spor yapip kendime geldim ki askerde refüze olup geri hizmete verilmeyeyim ve silah bulamadan mal gibi 12 ay yapip geri gelmeyeyim.

Nitekim guzel bi yere dustum şansima her turlu silahla tufekle haşır neşir oldum ama bi turlu intihar etmek icin firsat bulamadim acemilikte.

Iste askerligimin 4. 5. Ayıydı heralde şafak daha karanlık ben zaten bunalmışim, usta birligindeyiz. Huduttayız sinirin sifir noktasi, 4 kisi gidiyoruz nobete.

Bi gun nobet deisiminde nobetcileri birakti ttza indik aractan sonra kobra baska mevziyi deistirmeye gitti o ara bizimkiler muhabbet ederken ben kuleye cıktim bi koseye oturdum jarjörü taktim cektim kurma kolunu tufeğin namlusunu tam alnıma iki kaşımın ortasina dayadim dipcigi bağdaş kurup bacaklarimin arasina aldim, emniyeti actim sonra bi gözyaşi süzüldu gozlerimden ve hic dusunmeden tetiğe bastım..

Ama silahım tutukluk yaptı, o ani dusundukce ellerim titriyor hep. Elim ayagım boşalmişti resmen ya, jarjöru cikardim sonra kurma kolunu cektim baktim muhimmat duruyor öylece aglamaya başladim..

Sonra kafayi bi kaldirdim bi arkadasim merdvenin orada kellesini uzatmiş donmuş kalmis beni izlerken..

Herseyi gormus amk, kimseye anlatma desemde bi gün bununla tartışmamizla birlikte rutbelilere anlatmıs durumu işte rdm ye gittik geldik o yuzden daha sonra tabip astegmen var pgibolok onunla konustum sordu iste niye yaptin vs diye ben inkâr ettim hep yapmadim diye sonra sordugu sorulara hep olumlu cevaplar verip adami bi sekilde kandirdim ama yinede beni hastaneye sevk etti.

Hastanede de doktor ilgilenmedi kapidan girer girmez direk ne istiuorsun dosyayi kapattirmak mi ? Dedi.Ben de evet dedim imzayi atti ve birligime geri geldim konu kapandi. Nobete gitmeye vs devam ettim.

Sonra teskere almamiza 10 gün kala kendi mangamdan kendi timimden acemi birliginden beri birlikte oldugumuz bi arkadasim kafasina sıkti ve intihar etti...

Feryat figan aglayan annesi babasi gozumun onunden gitmiyor, onun yerinde ben olabilirdim bir kac ay öncesinde silahım tutukluk yapmasaydi.

O da bana cok benzerdi hep onda kendimi gorurdum hic konusmazdi sessiz sakin biriydi ama ondan hic beklemezdim herkes benden yine yapacagiimi bekledi ama o cocuk kimsenin aklina gelmedi, hepimiz cok şaşrdik..

O gün cok aglamiştim hala üzüluyorum, intihar ettti ve gitti... hicbisi deismedi aksine arkasinda daha kotu bi hayat birakip gitti..ben de onun gibi ölmek istemiyorum artik intihari unutmak istiyorum ama suanki durumum beni buna sürüklüyor.

Simdi askerden geldim isim gucum yok meslegim yok bidaha intihar etmeyi deneyecek cesaretimde yok ama mecburum olmeye cunku yaşayamiyorum bu dunyada.

Babam özel şöförlugunu yaptirmak icin bana araba aldi, simdi onlari gezdiriyorum.Her gün bana sövüp sayiyorlar git calis diye ama kimse beni işe almiyor amk elimden hicbisi gelmiuor ot gibi insanim bi bitkiden farkim yok.

Askerden gelince 4 ay biyerde calistim koskoca fabrikada sadece 2 kisi ile muhattap oldum arkadaslik ettim ama buna ragmen oradaki insanlar benimle dalga gectiler rezil ettiler ve işi birakmak zorunda kaldim bi kac aydir yine eski halime dondum hic disari cikmiyorum hicbisi yapmiyorum sadece sigara icip ağlıyorum...

Napicam bilmiyorum cidden bilmiyorum :(