Yaptığım öyle çok ilginç bir şey olmadı. Yalnız düşündüm bunu yapsam böyle olur diye. Biriyle iddialaşmadığım sürece en risksizini seçtim. insanlar beni büyük oranda sevdi. Belki kimseyle çocukkenki it dalaşları dışında fiziksel olarak kavga etmedim. Düşündüklerimi uygulamaya, söylemeye geçince ise bir şeylerin değiştiğini fark etmek zor olmadı.

Rez alın, çünkü bu hikaye mutlaka sizin de yaşdıbınızdan bir parçayı size aktaracak.

Elbette yazdıklarımın okunmasını isterim. Bunun için en heyecanlı yerlerde part kesmem ama bu hikayenin uzunluğunu siz belirlersiniz. Kendinizden bir şey bulursanız desteğinizi beklerim.

Elbette ki her çocuğa dayatıldığı gibi, sizden yaşça büyüğe saygı, terbiye, çalışma gibi nitelikler bana da olması gerektiği gibi öğretildi. Fakat insanlar bunun gibi 'zaten herkeste olması gereken şeyler' diye tabir ettikleri dışında bir şey öğretmeye yeltenmedi. Doktor olacağım diye büyütüldüm. Aynı apartmanda teyzemler, dedemler, amcamlar olmak üzere 4 aile ilişki içindeydi. Çaya gitsek yanaklarımı sıkmak dışında doktor da olacakmış diye pışpışlanıp her zamanki hayatıma dönerdim

Çocuğun her zamanki hayatı, ne saçma bir ifade değil mi? Hayır baylar, belki hepimizin çocukluğu tıpatıp aynı geçti. Arkadaşlarla dışarı çıkmak iste, ödevler sorulsun, televizyon izlemeye aile şart koysun, bilgisayara da sınırlama getirilsin. Her zaman en iyisi olmaya yönlendirilsin. Buna bazı aileler çaba sarf eder bazıları bırakır fark burada işte. Fakat siz en iyi olmak zorundaydınız aynı benim gibi.

Aynı zamanda baylar, bu bir iç dökme başlığıdır. En ufak yapaylıktan, ilgi çekecek yalandan uzaktır. Buraya ben paylaşmaya geldim. Neyime yarar sizi kandırmak.

Bu gece saat 2:00 a ya da şarjım yetinceye kadar buradayım. Bir şeyler karalayabilirim o zamana kadar, başlığın akıbeti de yarına belli olur

Roman gibi diye bir kitap var beyler. Size okurun on hakkından bahseder. Kitapta şunun gibi bir cümle vardır. Eğer anneler kitap okursan televizyon izleyebilirsin şartını koşmasaydı bugün kitap ödev televizyon eğlence sayılmayabilirdi. Evet belki bunun yüzünden kitaplarla geç tanıştım ama bundan ailemi de sorumlu tutamam. Niyetleri bana kitabı sevdirmekti çünkü. Ters tepeceğini nereden bilebilirlerdi?

Konuya dönecek olursam, bizim hayatta görevimiz neydi çevremize göre, ders çalışma, iyi üniversite, iyi ortalama, askerlik evlenme ve son. Artık siz de çocukluğunuzdan itibaren yapamanız gerekenler nasıl size aşılandıysa istemeden de olsa çocuğunuza aynı şeyleri aktaracaksınız. Hayır ben farklı olacağım mı dediniz? O zaman farklı olmak için neler yaptığınıza bir bakalım

Ailenin zoruyla sokaktan çağırılıp ya da bilgisayar başından kaldırılıp ders çalışmaya *zorlandınız*
Bu çok önemli bir ifade baylar, çünkü insanlar bir şeyi başarmak isterse başkalarının zoruyla değil, kendi isteğiyle yapar
Yattınız, ki bu çok net. Tanımlamayı size bırakıyorum, malak, sığır, dana, hangi hayvansa.
Boş bulunduğunuz vakit maça, oyuna koştunuz, size söylenenler dışında kendinize bir şey katmadınız. E o zaman sizi diğer insanlardan farklı kılan ne oldu. nsanların sizi görünce bayıldığı suratınız mı?

Evet farklı olmak için bir şeyleri çok geç denediniz ve sonuç, her şeyin yolunda gitmesine rağmen mutlu olmadığınız hayatınız. Ülkede olanlar diye edebiyat yaparız şimdi ama düşündüğümüz şey bugün yine kendi bencilliğimizden başka bir şey değil.