beyler bugüne kadar sadece sevilmeyi ve sevmeyi düşündüm.

hayatımda kimseyi taciz etmedim.

yanlış anlaşılır diye bir kadının arkasından yürümedim.

çoğu zaman başımı eğdim yolda. yüzlerine bakmak istemedim. utanırlar, yanlış anlarlar diye çok çekindim.

bir kaç kişiye kibarca ve ürkekçe teklif ettim. belki sevgili oluruz diye. en temiz ve berrak duygularımla konuştum onlarla fakat olmadılar.

neden olmadı ? çünkü ben kötü bir şey düşünmedim. korumayı sevgiyi aşkı sevilmeyi düşündüm sadece.

evet ferre izlerim. ciks yapmak isterim. tabii ama karşı tarafı incitmeden, onun duygularına önem vererek.

birkaç sevgilimle denedik böyle olmadı. sonuç terk edildim.

her zaman terk edilen ben oldum.
her zaman en çok üzülen ben oldum.
kendimi mahveden ben oldum.

peki neden ?

kızların efendi yerine bin erkekleri tercih ettiği için.

spor arabam olmadığı için, gece kulüplerinde fazla vakit geçirmeyi sevmediğim için.

neden kaybettim ?

çünkü bi kızı en fazla kitap okumaya zorladım ben hayatımda.

peki kazananlar kimdi ?

onları sarhoş edip gece kulüplerinden çıkışında salaş bir evde yahut bir araba içinde çatır çatır gibenlerdi. onları insanlık onuruna yakışmayacak bir biçimde kullanıp atanlardı kazananlar.

kazananlar onları köpek gibi kullananlar, evlerini temizletenler, donlarını yıkatanlar, zütlerini yalatanlardı.

kazananlar onları cikse zorlayıp, zorla içirenler, dövenler, hakaret edenler, küfür edenlerdi.

ben sadece bu hayatta karşılıklı sevgiye dayalı, kültürel paylaşımın yüksek olduğu bir eş istedim.

çok uğraştım fakat tercih edilmedim.

olmadı...

terk edildim. ben kaybettim.

onlar kazandı.