sevgilimin evine gittim. zile basacaktım ki birden aklıma bi hınzırlık geldi. soyunmaya başadım ve sadece baksırla kaldım. böylece sevgilim kapıyı açtığında ona büyük süpriz yapmış olacaktım. zile bastım ama kimse açmadı. yaklaşık 3 dk öylece bekledim. sonra birden karşı kapı açıldı. karşı komşu ayşe teyze ve emekli salih öğretmen beni o şekilde gördüler. tabi sapıııııkkk diye çığlık atmaya başladılar. neye uğradığımı şaşırdım ve refleks olarak kaçmaya karar verdim. apartmanın kapısına geldim. amacım kapıyı açıp hemen arabama atlayıp kaçmaktı. çünkü can dostum çomar beni kovalıyordu. kapıyı açmamla daşurenin (sevgilim) annesi ve babasıyla göz göze gelmem bir oldu. zaten babası beni pek sevmezdi bu da iyice tuz biber oldu. sevgilimin ailesinin karşısında sadece baksırla duruyordum. babası heybetli bi sesle ne hal lan bu dıbına kodumun malı diye bağırdı. ulan ne yalan söyleyecektim ben şimdi. birden çığlık atmaya başladım. imdaaaaaaatt keneeee kene yapıştı diye. ve tepiniyordum olduğum yerde. ben bağırınınca bütün mahalle de toplandı birden amk. iyice sıçtık anlayacağınız. sonra babası beni tuttu ve sırtımda kene aramaya başladı. mahalleli de haliyle gülüyor ve fotoğraflarımızı çekiyordu. yok lan kene mene dingil diye bağırdı ve kıçıma bi tekme basıp beni kovdu. ben de hemen arabama atlayıp kaçtım.
sevgilim mi? her zamanki gibi uyuduğu için kapıyı duymamış amk.. babası da artık gözüme görünmesin demiş. kızı da dışarı salmıyor. haklı tabi amk bi de kırmızı çiçekli baksır giymiştim. ulan bari adam gibi bi baksırla basılsaydım gam yemicektim. mahalledeki esnaf da fotoğraflarımı afiş yapmış camlarına asmışlar. sanırım buraları terk edicem :(
hepinize hepinize elvedaaa.. dostlar elvedaa.. yeni bir gün doğdu.. elveda...
(bkz:
chrissin bütün hikayeleri bu başlıkta)
