binler gecen hafta sabah 7 de kalktım kahvaltı vs vs işlerini hallettikten sonra işe gitmek için yola koyuldum
minübüse bindim ve inceden bir sıçmam geldi zütümü kasıyorum ince ince ve her saniye zütümde hissettiğim baskı artıyordu
kendimi sıka sıka ineceğim yere vardım indim ve çalıştığım dükkanı açmak için ceplerimi kontrol ettim ama lanet olası anahtarı almayı unutmuşum
nevrim döndü ne yapıcağımı şaşırdım binler zütümdeki baskıdan mıdır bilmem ama çok felaket panik olmuştum
ve patronumu aradım ne zaman geleceğini sordum kendisi 30 dk sonra gelicekmiş beklememi söyledi kolay mı lan züt sıçmam var kendimi kasıyorum
telefonumu cıkarttım oyun oynadım falan ama vakit geçmiyor etrafıma bakınmaya başladım bir ara sokak gözüme ilişti
ve şu an hepinizin düşündüğü gibi bende oraya girdim "sağıma soluma" baktım ve cömdüm o içimde 45 dkdir tuttuğum şey bir anda cıkmaya başladı
alel acele sıçtıktan sonra cevreme bakındım bir gazete parçası bir kağıt mendil ( sümüklü bile olsa tercihimdi )
tam umutsuzluğa kapılmıştım ki yukarıdan bir teyzenin bana evladım diye seslendiğini duydum düşünseneze lan utanç hadisesi ama bir yardım eli
kadına baktım ve hiçbirşey söyleyemedim dondum kadın donduğumu farketmiş olacak ki tuvalet kağıdı lazım mı dedi konuşamıyordum kafamı salladım defalarca
kadın tuvalet kağıdını bana attı ve içime bir nebze de olsa su serpen o efsane cümleyi kurdu
evladım herkesin başına gelebilir utanma
özet : sıçtım
