-
1.
+7 -2Evet güzel kardeşlerim. Geçen yıl onlardan üstünsünüz ama başlığına bizzat kendi çektiğim sıkıntıları, bugüne kadar yaşadığımız ortak düşünce ve duyguları yazdım. Dünya bizim gözümüzden nasıl bir yer onu yazdım. Aslında kendi yaşadıklarımı ve hissettiklerimi yazdım sadece ama bir çoğunuz beni mi takip ediyorsun lan resmen beni anlatmışsın tarzında tepkiler verdiniz. Hırs yaptım uğraştım ve kendim bu sorunu çözdüm. Okuldaki en artist tip bile benimle konuşurken dikkat ediyor artık ve arkadaş çevresi olsun kızlar olsun herşey değişti. Önceden giblenmeyen adamken bugün insanların saygı ve sevgi duydukları akıl danıştıkları biri oldum.
Nasıl yaptım?
Anlatıyorum bu başlıkta
-
2.
+1Başlıyorum takipte olanlar arada uplasın başlık yükselsin ki daha çok arkadaşa ulaşalım
-
3.
+2insan beyninde temel düşünce dediğimiz bi olay var. Bu kendiniz hakkındaki en temel görüşünüzü belirtiyor. Ben değersizim, ben aşağılık bir insanım, ben şanssız bir insanım, insanlar beni sevmez veya ben değerliyim, diğerlerinden üstünüm, diğerleriyle eşitim gibi.
-
4.
+1Kendi adıma o dönem temel düşüncemde pek iyi birşey yoktu. sadece zeki olduğuma inanıyordum ama onun dışında çirkin, zayıf, sevilmeyen, değersiz ve aşağılık bir insan profili geliyordu aklıma kendimi düşündüğümde.
-
5.
0up up up
-
6.
0up up up
-
7.
0reserved
-
8.
+2Geçmişte yaşadığımız bir takım olaylar, yoksunluklar, engellenmiş veya ezilmişlikler bu temel düşünceyi oluşturur ve çoğunlukla biz bile kolay kolay bilemeyiz temel düşüncemizin ne olduğunu.
-
9.
+1Sonra geçmişin etkisinde oluşan temel düşünce otomatik düşünce dediğimiz olaylar karşısında verilen tekil zihinsel tepkileri ortaya çıkarıyor. misal yolda sizi gören bir arkadaşınızın size görmediği için selam vermeyişi saatlerce kafanızı meşgul edebiliyor ve kendinizin selamı hak etmediğinizi, karşı tarafın sizinle arkadaş olmak istemediğini düşünüyorsunuz.
-
10.
0up up up
-
11.
+4Burada örnek bir olay. Geçen yılki başlıktanTümünü Göster
yeterince samimi olmadığınız birinin karşıdan geldiğini gördünüz. o sizi görmedi. hemen bir düşünce süreci başlar: "ona nasıl merhaba diyeyim? merhaba mı diyeyim, selam mı diyeyim, kafa sallasam yeter mi? yoksa iyi günler mi desem? bu esnada gülümseyeyim ki odun gibi kalmayayım. ama çok da sırıtmamam lazım öyle pişmiş kelle gibi. aptal durumuna düşmeyeyim. ben aptal değilim, çok zekiyim. aptal durumuna düşemeyecek kadar harikayım. önceden gördüm ama sanki görmemiş gibi yapayım. kafamı eğeyim. bu kadar uzaktan bakmaya başlarsam, o da baktığımı görürse, bu kadar uzaktan selam vermek zorunda kalırım, sesimi duymaz, ne dediğimi anlamaz, belki bişey dediğimi fark etmez bile... öyle öküz gibi bakıyor durumuna düşerim birden bire... evet... biraz daha yaklaşsın, o zaman ona bakar, sanki yeni görmüş gibi davranır ve selam veririm. evet süper taktik. yok olmaz. belki o görmüştür önceden. der ki, niye önceden gördün sonra kafanı eğdin sonra yeni görmüş gibi yaptın... evet böyle der... niye desin ki... eyvah çok yaklaştı... kafanı eğ... yok yok kaldır... neyse eğ sanki görmemiş gibi yap, yoksa der ki gördün de niye başını eğdn. sonra selam vermeyen yabani biri olduğumu zannederler. (sadece o da değil, gidip herkese yayacak sanki, "bana selam vermedii!!! var ya hayvan bu hayvan medeniyet yok hiç") ama iyi rol yapmam lazım ki gördüğümü çakmasın... sonra der ki niye gördün de görmemiş gibi yapıyosun kafanı çeviriyosun. mesela geçen gün oldu böyle: bir şey demediler ama kesin odunun biri olduğumu düşündüler. acaba hiç görmemiş gibi mi yapsam, o selam verirse ben de veririm. aha, geldi!!!"
merhaba, selam ve naber arası, kısık bir ses çıkar ağzınızdan, duyulmaz neyse ki. yarı-tanıdığınız kişi ise gayet doğal bir biçimde gelir, selam der, ağzını bir kenara kaydırarak gülümser, ne kadar doğal gülümsüyordur, siz de belli belirsiz, çarpık bir gülümseme ile karşılık verirsiniz. sizinki kesin iğrenç bir gülümsemedir. yolunuza devam edersiniz. "naber demedi. demek henüz samimiyette naber safhasına ulaşamadık. halbuki 1 senedir aynı dersleri alıyoruz. o herkesi tanıdığına, bana ise n'aber bilei demediğine göre sorun bende. gideyim atlayayım şu camdan. eyvah, biri daha geliyor! buna ne yapsam? aha, sağda tuvalet var hemen gireyim, görmemiş gibi yapayım. evet. süper taktik... " -
12.
+1insanlarla bir türlü kaynaşamıyorum onlar soru sorarsa cevap veriyorum çok konuşmadığım için karşı taraf beni kendini beğenmiş bir oç olarak görüyor bunu farkediyorum ama fobimi bir türlü yenemiyorum.
-
13.
0reserved. o yazıyı da okumuştum, sıra geldi bunaa. anca bizi gibmeye oynayın yazarlar, anca bize kafayı yedirtin. kendimize sövdürün. bunalıma sokun. eski yazında gözümü doldurmayı başarmıştın. bakalım bu sefer neler yapabileceksin. başla bakalım.
-
14.
0@13 yalnızım sanıyordum amk
-
15.
0Gömleğin ilk düğmesi yanlış iliklenirse hepsi yanlış devam eder. Bazı alanlarda ilk düğmeyi yanlış ilikledik biz. Ve şimdi yapacağımız şey o ilk düğmeye dönmek olacak. Neden korkuyoruz? Korktuğumuz şey ne ve korkmamızın sebebi ne? Çünkü çoğu zaman halimizin gerçek sebebini bilmiyoruz ve bizi çaresiz bırakan nokta da bu oluyor.
-
16.
0reserved
-
17.
0@14 o olay bana da hala oluyo ama çok güzel kızlarla konuşurken. Önceden tanımadığım kimseyle konuşamazdım pek.
-
18.
0Örnek olarak kendimden bahsedicem.
-
19.
+2Ağrıda büyüdüm. Mahallede 3 4 apartman vardı. Apartmanda oturanlar o zamanlar mahalledeki çocukların gözünde zengin binleriydi. Biz de o apartmanların birinde lojmanda kalıyorduk 150 tl kirayla. Okula başlayana kadar mahalledekilerle arkadaş olamadık binadan da bi iki çocuk vardı. Onların da beni pek sevmediğini hissederdim. 2+1 evde o zaman öğretmen olan iki amcam da bizimle kalırdı. Küçük amcam iyidir bayağı ama büyüğü pgibopatın pisliğin tekiydi o zamanlar. onda sf vardı geçen yıl öğrendim bunu. sf yüzünden dışarıda ezilir içeride bana patlardı.
-
20.
0up up up