94 senesinin temmuz ayıydı. yaz tatilinin ortasındaydık. mahallede top koşturuyor hop oraya hop buraya meyveli ağaçlara dalıyorduk. günlerden bir gün babam eve gelip sizi gezmeye zütürüyorum hazırlanın hadi dedi. annem bizi hazırlamaya başladı üstümüzü değiştik arabaya bindik. aklımda garip sorular vardı, babam dükkanı bırakıp neden eve geldi daha garibi neden ortağı vardı yanında, sizi gezdirmeye zütürüyorum dediğinde annem neden evde kaldı ve neden nereye zütürüyorsun gibi bişiler sormadı. yolculuk bitmiş pastane gibi bir yere gelmiştik ama o zaman tam anlayamamıştım oranın polikliniğin kafeteryası olduğunu. yanımıza bi adam geldi yaşlıca nur yüzlü sevimli komik bir adamdı. kola istermisiniz çikolata ıvır zıvır gibi sorular sordu,en garibide çişiniz varsa yapın demişti, aklım iyice karışmıştı. masadan kalktık halen ne olup bittiğinin farkında değildik. ameliyathanede bulduk kardeşimle kendimizi. olayları sonradan açıkladılar. sünnet olacaksınız dediler. böyle bir tuzak böyle bir ihanet olamazdı aile büyüklerinden korkmuştuk ne yapacağımızı şaşırmıştık.ben kurtuluş olmayacağının farkındaydım ve kendimi doktora teslim edip uzandım. ama kardeşim öyle değildi kendi çapında küçük bir isyan çıkarmış kestirmem ben diye bağırıyordu,o bağırdıkça beni gülme tutuyordu daha sonra babamın iknaları oyuncak moyuncak derken o da ikna olmuştu. pipiler kesilmiş evin yolunu tutmuştuk her şey bitti sanarken daha beteriyle karşılaştık,o zamanlar sünnet külodu yok tabi pipiye bişi temas etmesin diye hamam tası koyup etek giydirirlerdi. taslarımız pipiye geçmiş eteklerimizi giymiştik. sokağa çıkamaz oyun oynayamaz olmuştuk. evde bunalmıştım artık kendimce giberim dedim lan ben dışarı çıkıyorum. dışarı çıktım keşke çıkmaz olaydım etekli bi vaziyette arkadaşlarım görünce taşak oğlanına dönmüştüm. erkekliğe ilk adımı atmanın nihayetinde özgüvenim gitmiş dışarı çıkmaz olmuştum. giberler dedim böyle sünneti. sünnet esnasında çekilen fotoğraflar var arada bakar ne tufaya düşmüştük lan deriz kardeşimle.