+2
-Neden üzgünsün, neyin var?
+Kafam karışıyor düşününce, yoksa bende biliyorum gülümsemeyi.
-Bu karışıklıktan nasıl kurtulucaksın artık?
+Seni her düşündüğümde kurtuluyorum zaten, seni düşünmek beni ümitlendiriyor, güçlendiriyor.
Ama artık ağır geliyor ki bana umut bile yetmiyor, ben artık şarkı dinlemek istemiyorum, şarkı söylemek istiyorum.
Var mısın benim ile bir melodi eşliğinde ömrümüzün sonuna dek şarkı söylemeye?
Birimizin nefesi kesildiğinde o şarkıyı devam ettirmeye var mısın?
Seni düşünerek, düşleyerek değil artık bu hayatı seninle beraber varlığımız kadar gerçekçi sürdürmek istiyorum.
Var mısın benimle şu yarım kalan ömrü sürdürmeye?
(Ancak hayal.)