+10
arkadaşlar dün yaşanmış ibretlik bir hikaye anlatacam size, lütfen okuyun ve çevrenizde neler olup bittiğini bir görün.
az önce yanıma bir iş arkadaşım geldi, ağlıyordu çocuk. ne oldu dostum diye sordum, başladı anlatmaya.
bu arkadaşı size biraz tanıtayım ilk önce, arkadaş shçek çıkışlı pırlanta gibi birisi. küçük yaşta ailesi dağıldığı için yetiştirme yurtlarında büyümüş. fakir bir arkadaş yani anlayacağınız ama karakteri son derece düzgün birisi, kimseye kin tutmayan neşeli ve dürüst bir insan. en zor günlerimde gece bile olsa evime gelip beni teselli eder. herkes sever değer verir bu arkadaşa, çünkü elinden geldiği kadar iyilik yapan delikanlı ve mert bir insandır kendisi.
bizim arkadaş bundan bir yıl önce evlendi. banka kredisi ile borç harç mütevazi bir düğün yaptı. evlendiği kız ise ankaradaki özel bir hastenede hemşirelik yapıyor. yenge hanımı da iyi tanırım, o da gecekondu mahallesinde binbir güçlükle büyümüş, zor bela okuyarak meslek sahibi olmuş gül gibi güleryüzlü bir hanımefendi.
arkadaşımın eşi geçenlerde doğum yaptı. doğum iznini kullandıktan sonra da hastanedeki işine devam etti. ama o kadar ahlaksız o kadar kanıbozuk bir personel müdürleri varmış ki, hem kadıncağıza hem de emri altındaki diğer çalışanlara bir türlü göz açtırmıyormuş, izinlerini aksatıp, herkesin içinde kendilerine hakaretlerde bulunuyormuş. bilen bilir hamile kadın çocuğunu emzirmediği zaman göğüsleri sertleşir ve rahatsızlık verir. o yüzden kadının kendi sütünü sağması gereklidir. bu bahsettiğim kansız köpek zavallı kadına söz konusu iş için yarım saatlik dahi olsa izin vermiyormuş.
neyse bizim arkadaş dün eşinin çalıştığı özel hastaneye acil bir iş için eşiyle görüşmeye gitmiş. evvelki gün bebeğinin aşısını yaptırmak için izin isteyen annenin o bir günlük izni o yavşak pekekentin gözüne batmış olacak ki, bu anasını gibtiğimin köpeği, insan demiyorum bakın, bizim arkadaşı hastenede görünce deli olmuş ve demiş ki ne işin var burada beyefendi. arkadaş da acil işi olduğunu ve eşiyle 5-10 dk görüşmek istediğini anlatmış. bu ezik kavatın gözleri dönmüş tabi ve bizim arkadaşa demiş ki seni bir daha bu hastenede görmek istemiyorum. arkadaş da şok olmuş ve efendice izah edecekken bu anası gibik huur çocuğu zahmet edip bizim arkadaşı bile dinlemeden burnunu dikip odadan ayrılmış. sesleri duyan arkadaşın eşi kocasına soruyor ne oldu diye. bizim arkadaş da eşinin canı sıkılmasın diye yok birşey demiş, ben hallederim sen kafanı yorma demiş ve mekandan ayrılmış. çıkışta güvenlikçi eleman arkadaşa demiş ki beyefendi bize personel müdürü talimat verdi bundan sonra bu hastaneye uğramayacakmışsınız kapıdan içeri sokmayız. arkadaşın da canı çok sıkılmış ve bir mektup yazmış hastane sahibine, elimden gelen ancak buydu hamdicim dedi. eşimi işten atarlarsa ben borçları nasıl öderim diyor, zaten kirada oturuyor kendisi.
teselli etmeye çalıştım arkadaşı ihtiyacın olursa canımı bile veririm dedim sen yeter ki üzülme dedim, ama hala ağlıyor yaa. belli ki çaresizlik çok oturmuş çocuğun içine, yemin ederim şu an karşımda ve çocuğa baktıkça hayata lanet ediyorum. personel müdürü dediğim ahlaksız herif meğer eskiden temizlikçiymiş. herif tuvalet temizlerken nasıl olduysa patronun gözüne girmiş, artık karısını mı gibtirdi kızını mı gibtirdi bilemiyorum ama bir şekilde personel sorumlusu olmuş. ezik karaktersiz aşağılık adi bir ego tatmincisi, sen tut hayata sımsıkı sarılmaya çalışan bu mükemmel çiftin moralini bozmaya çalış. adalet mi lan bu ha sorarım size.
böyle hayvanlar heryerde var malesef, ne diyeyim allahından bulurlar inşallah.
özet geçmemi istemeyin arkadaşlar, lütfen çok sinirliyim zaten.
