Üniversite yıllarında bir sevgilim vardı annem kansere yakalanmisken beni terk etmişti ben iki sene boyunca her kötü anında yanında omuz olmuştum hastalandı kucağıma aldım hastaneye zütürdüm memleketine gidecek parası olmadı para verdim ama ne bileyim amk o an her şey sana çok iyi güzel geliyor bu insanin böyle bir şey yapacağını bilsen bile yine de o ana tekrar dönmek isterdim çok mutluydum fakirdim amk avukatın yanına gider bir şeyler yapar onun verdiği para ile gecinirdim ama mutluydum şimdi paramız varda noluyor üniversitenin bir insanı bu kadar olgunlastiracagi hiç aklıma gelmezdi