yalnızlık

paylaşılmaz.

yaşamak zorunda olduğum beraberliğim.

l.yüksel

iki elim sağlam olduğu müddetçe yalnızım demem ben kendime hocu

yalnızlık.
her kimliğe doğuştan yazılı tek uğraşıdır insanın bir yaşama sırasında
tek sermayesi, sahip olduğu tek şeydir
kıymetini bilmelidir, dedi.
yalnızdır insan
hep kalabalıklara karışma telaşı bundandır.
kalabalık yalnızlıklar, yalnız kalabalıklar oluşur, şehir şehir ülke ülke.
kalabalık arttıkça artmaktadır yalnızlık da.
insan bir ölümü istemez, bir de ondan beter bir yalnızlığı
ama ikisi de muhakkak gelir başına bir yalnız yaşama sırasında.
ölümün değil ama yalnızlığın bir tek çaresi var, dedi.
tek çaresi aşktır bir yalnız yaşama sırasında nefes almanın
aşk da zaten iki yalnızın ortak bir yalnızlıkta buluşmasıdır, dedi
aşık olun!
gösterin birbirinize yalnızlıklarınızı
nasılsa ayrılık insanın tek kişilik yalnızlığını özlemesi.
sade ölüm değil, ayrılık da yaşamın emri..

evet söyledi
ya da ben duydum
duyduğuma göre elbet bir ses söyledi bu söylendikçe usulen söylenir olan sözleri.
evet duydum söyledi
her duyduğumda ağladım
pek çok ağlayışım sırasında duydum.
kalbim tutanak tuttu duyduklarıma
soruldu, dedi, cevap alındı
yaşamak, dedi, tek marifetiniz -biraz özen gösteriniz.
zulüm kimse zalimlik yapmayınca biter -mazlumlar dahil, dedi.
ama yapmayın, o daha bir çocuk, dedi tanrı..

ya gördüm neyleyim
insanlar vardı duvarın içinde.
ya ben hep duvara konuştum
ya da duvar değil konuştuğum, içinde insanlar var.
nedense beni anlasın istedim içinde insan olan duvarlar.
bilmiyorum,
belki de ben gerçekten delirdim
onlar haklı belki de.
içinde değil duvarların insanlar
sadece arasındalar..

koca izmirde bi tane bile hatunla dolaşamamaktır.
la sorun lu olan nikimi loser mı yapsa idim aq?

kahve, sigara, sezen aksu
olay budur (:

paylaşılsa yalnızlık olmaz

sabah kalkınca vuruyor hep

son safhası , "bu yalnızlık benim ; ilişmeyin... "

vay amk.

ne lan bu hayat inci. kafayı yememek için ne yapmak lazım bu hayatta.

her yiğidin harcı değil.

"en büyük yalnızlık bile bir tanığa ihtiyaç duyar" demiş şair. vay amk.

eskiden içinde olabilmek için can attıgım şimdi ise içinden çıkamadıgım şey. artık dayancak güç burakmayan midemi bulandırmaya başlamış olgu

bir cemal safi şiiri. şiirin bestesi orhan gencebay a aittir. berhudar ol albümünde yer alır. hüzzam makamındadır. tek kelimeyle "ağlatır" adamı:

sen küsüp giderken bir çift sözüme,
sessizce karşıma çıktı yalnızlık!...
pişmanlık hissiyle yanan yüzüme,
beter ol der gibi baktı yalnızlık!...

dilimden düşünce o çirkin hece,
kapımı sen açtın bu zalim güce.
dört yanım karlı dağ oldu her gece
çığ gibi üstüme çöktü yalnızlık!...

ne kadar hasretsem bir tebessüme,
o kadar muhtacım son nefesime.
ruhumda beliren her hevesime,
bir hüsran perdesi çekti yalnızlık!...

bu nasıl bir garez, bu nasıl bir kin?
serviler şehrini gösterir her gün?
sevgilim seni de ağlatır bir gün,
gözünü canıma dikti yalnızlık!...

Cemal Safi

amsızlık

en ezik güçlülük hâlidir
(bkz: kendini kandırmak)

bir tercih olduğunda tadından yenmeyendir. oysa yalnız bırakıldığında insan, üzendir. günümüz insanlarında gözlemlediğim bir durum da insanın tek başına hiçbir şey yapamıyor olması. çevresi geniş bir insan olarak aldığım telefon ya da maillerin çoğu yemeğe birlikte gidelim mi , şu film gelmiş gidelim mi, evde sıkıldım dışarı çıkalım mı.. bu muhteşem bir şey. insanın dostları olması. ekgib olmasınlar. yalnız bu insanların gözlemlediğim bir tarafları da yalnızken hiçbir şey yapamamaları. neden yalnız gitmez insan sinemaya neden gidip bir yerde yemek yemez. insana bağlılık güzel bir duygudur paylaşmayı beraberinde getirir. ama insana bağımlılık kişiyi kendinden uzaklaştırır. arada bir insan kendiyle kalmalı, kendini dinlemeli, kendinden olmamak için.

yanılır asaf da yanılır tam ortadan ikiye bölünürse yalnızlık paylaşılır

en sadık dost, kendini kimseyle paylaşmaz.
ara sıra şikayet ederiz tabii.

beni asla bırakmayan ve sevdiklerimide alıp zütüren
...
geriye dönerseniz bir gün onlar asla eski onlar değil..

ağlıyorum lan..