ölüm yıldönümü nasıl ki mevlüt vs. gibi olaylarla yad edilir, sokakta lokma dagıtılarak hayır duası alınıyorsa, dogum gününde de kabrine gidip dua etmek, çiçek zütürüp mezarını süslemek o kadar olması gereken bir eylemdir... o sadece ölmemiş, çok daha önce doğmuştur... ve her nekadar artık aramızda olmasa da iyi ki doğdun diyecek kadar önemlidir hayatımızdaki yeri... *

Bişeyler karala sabaha kadar okumayan ne olsun reyiz baya iyi yazıyosun

geride biraktigi insanlar icin hic suphesiz onemli bir durumdur.. ifade edecegi anlam acisindan vefat etmis kisinin unlu, dunyaca taninmis olmasi elbette gerekmez..

insanin icinde bulundugu durum ne olursa olsun, onun kucucuk hayatina giripte ona hic gormedigi guzellikleri gosteren, evrene giden butun yollari kisaltan, bir digerinin yasama amaci olan ölmüş bir insanin ardindan yapilabilecek elbette en guzel seylerden biridir..

uc kullfallah bir elham okiyim demekle kestirilip atilmayacak kadar hassas da bir konudur.. ve basinda durdugumuz topragin altinda huzur icerisinde yatan insanin gorevi devam etmektedir.. hala oradan bize yasamak icin guc vermektedir.. en azindan o bile bir kez bu hayata gelmis, elinden geldigi kadar layiki ile yasamistir.. geride bizim icin bir neden birakmistir..
dogum gunu mu..
sessiz bir gecede bize eslik eden kadehimizi kaldirdigimiz, uyumadan once onlarin da rahat uyumalari icin dua ettigimiz, elem tasiyan kanatlarin bize dokundugu en savunmasiz anlarimiz da bile andigimiz onlar iken dogumgunu de, varligi da, yoklugu da hergundur..