öğrenci evindeki kmşu kızını siktğm hikayem

updullah

fiziğinde biraz ayrıntıya girmek gerekirse; ne şişman ne de zayıf aksi takdirde dizinden 20 cm yukarda olan mavi mini eteğinin alt kısımında kalan ve siyah kilotlu çorapla izole edilmiş, dolgunlukta yeni bir devir açacak bacakları bu kadar güzel olamazdı. mini eteğinin hizasına baktığınızda bu bacaklara uyabilecek ciksilikte kalçaları. o kalçaları daha sonra bütün çıplaklığıyla tarif edicem. mini eteğinin üstüne doğru göz attığınızda siyah bodysinin üst bölgesindeki iri göğüslerinin oluşturduğu dimdik çıkıntılar.

okumucam ama sen yaz yine de.

o sırada bütün binlik yeteneklerim su üstüne çıktı. etrafımdakilerden farklı olmazsam onu hiç bi zaman elde edemezdim. ona abazan bakışlar atmamam gerekiyordu. ancak bu şekilde farklılığımı anlayabilirdi.

eeeeeeeeeeeee

zaman geçti ama o kimseye yüz vermediği gibi banada aynı tarifeyi uyguladı. onun düşüncesi benim onu görmeden önceki düşüncelerimle bire bir aynıydı. deshanede onu gördüğüm ilk günün haricinde hiç dekolteli şeylerde giymedi. beni kendine bağladığıyla yetmediği gibi onunla konuşma fırsatı bulduğum her an da beni tersledi. bende en sonunda vazgeçtim. bütün konsantremi önümdeki sınava verdim.

önce ygs sonra lys derken kendimi hayalini kurduğum dünyaya adım atarken buldum. her şey istediğim gibi oldu. yeni bi şehir yeni arkadaşlar daha öncelerine hiç benzemeyen çok farklı bi ortam. içinde bulunan herkesin öğrenci olduğu binlerce insanın eğitim yuvalarından biri.

bendeki duygu ise buruk bi sevinçten ötesi değildi. bidaha göremiyeceğim bi insan için hala atan bi kalbim vardı çnki.

ailem ben istanbuldaki işlerimi hallederken üniversitemin bulunduğu şehire gidip bana ev tutmuştu.

elimde sadece evimin adresinin yazıldığı bi kağıtla üniversitemin bulunduğu şehirin yolunu tuttum. evi bulmam hiçte zor olmadı. kampüsüme olabildğince yakın bi yerde 5 katlı ve tamamı öğrenicler tarafından işgal edilmiş 2 oda 1 salon tahminimce 70-80 m2 şirin dairelerden oluşan bir bina.

gibleyen varmı lan

üniversite hayatımın ilk günleri yeterince sıradan geçti. dğerlerinin aksine bende en ufak bi heyecan bile yoktu. er yada geç alışacağım bi yere heyecan duymak mantıksız.

aradan 1 ay geçti ben artık tamamen ayak uydurdum. kendime makul bi ortam kurdum. arkadaşlarım bana gelip kalmaya bile başladılar. işte o günlerden birinde yine biz gayet normal bi şekilde okula girdik. işte tam o sırada arkadaş abazana bi ses çıkardı. of of of şuraya bakın lann... kafamı çevirip bakmamla girdiğim şoktan çıkmam 10 15 saniyemi aldı. bütün canlılığıyla ordaydı. tek başına ayakta öylece dikilmiş etrafa baklıyordu.

rezerve gece okurum

o sırada beni gördü. bana uzun uzun baktı ve güldü. ben çok şaşırdım ve bende gülümsedim. ayaklarım beni onun yanına doğru sürüklemeye başladı. kalbim saniyede 31 çekerken kendimi onun yanında buldum.

ben-selam çok şaşırdım desem yeridir
duygu(tamamen sallamasyon bi isim)-bazı sorunlar çıktı ancak gelebildim
ben-bölümün neydi?
d-mimarlık senin?
ben-inşaat müh
d-tebrik ederm
b-bende

o sırada herkes bize bakıyordu aslında kendimi iyi hissettim diyebilirim

duygu-neyse ben içeri gidiyorum sevindim burda olmana sonra görüşürüz
ben-tamam bende sevindim görüşürüz

updullah

gibleyen varmı lan

preserved

durumu müsait olan ergenin den sonrasını okumadım

kalbim duracak gibi olmuştu. duygu bütün herkesin gözleri eşliğinde içeri doğru giderken bende arkadaşların olduğu tarafa doğru baktım. bana şaşkınlıkla bakıyolardı. yanlarına gidip onu nerden tanıdığımı anlattım. o gün onu okulda hiç görmedim. eve gittiğimde ise aşağıdan gelen sesleri işittim. pencereden kafamı çıkarmamla ikinci bi şok dalgasıyla karşılaştım

yalanina sokuyum

amk her dk yazmamız mı lazım okuyoruz ıste yarraaaaaaam