ünili gençler tecrübelerinizi aktarın

üniversite iğrenç bir yer. keşke gitmeseydim diyorum ama 3. senede istediğim yeri kazandığım için bırakmak saçma olur. insanları sevmem, karşılıksız iyilik yapmaktan hoşlanmam, boş muhabbetten hoşlanmam, arkadaş edinmekten de insan sevmediğim için nefret ederim.bu nedenlerden dolayı üniversiteye gidip gidip gelirim, hiçbir şeye karışmam, dahil olmam, duygu desen ben de sıfırdır, sadece acıma duygusunun hissedebiliyorum. böyle bir insan olmama rağmen biraz yakışıklı olmamdan kaynaklı benimle muhabbet etmeye çalışan kız oldu, hatta adım atsam genişletebileceğim kızlar oldu.ama ben karakterim dolayısıyla kimseyle iletişim kurmadığım için benim için oldukça sıkıcı bir yer. hatta zaman zaman alkol alıp giderim, daha rahat geçsin zaman diye. gelecekte ne olacak hiç umrumda değil, sorumluluk duygum sıfır, böyle yaşayıp gidiyorum.

@6'ya +1 verdim. kendini geliştir ve yabancı dil öğren bu ikisi çok önemli..

dipnot: üniversiteye gitmek, kız gibeceğin anldıbına gelmiyor, iş yoksa sende yine gibemezsin yine gibemezsin, hayal kurma.

makine seçmeyin

okuduğun yere bağlı, görükle (uludağ üni) de gibişmeyeni dövüyolar

ilk gün kızlarla arkadaş olmaya çalış (hemen yavşama arkadaş dedim.), 4-5 sene hayatını yaşa.

kız gibme zorluğu yüzde kaç

kızlar amın vücud bulmuş halidir, bütün kızlara am gözüyle bakın aşık olmayın

Dersine çalış, kendini geliştir, mesleğini öğren ve yabancı dilini geliştir yoksa bir gibe yaramazsın.

bizim sınıf 46 kız 6 erkek oldugu icin gibe gibe tanıstık. hala da gibişiyoruz buralar çoğzel yiğenim bekleriz.

ilk günden kızlarla tanışacan üniversitenin en önemli hatta tek kuralı budur

oropu buseyi damızlayııp domaltıp gibtim

çömezler bilgilensin