Selam beyler. 19 yaşında bi kardeşinizim. Benden 2 yaş büyük de bir abim var.

Nasıl anlatayım bilemiyorum, şerefsiz haysiyetsizin tekidir. Bu daha 1 yaşındayken ailemin cebinde 1 kuruş bile yokken, annem parmağındaki tek yüzüğü bozdurup kaç kere ölümden döndürmüşler, yaşasın diye yememişler içmemişler. Ama birde bunun yaptıklarına bakın.

Daha doğru dürüst bir işi yok, güvencesi yok, elinde parası yok iken gitti kız kaçırdı eve getirdi. Şuan bize muhtaç ne yemek yapılırsa onu yemek zorunda ne denirse onu yapmak zorunda, burada onun borusu ötmez.

Ama o napıyo. Anneme babama etmediği küfürler, demediği laflar kalmadı. Her gün annemi ağlatmaktan bıkmadı. Bir babaya "sen adam mısın" denir mi, bir düşününün. Sen bu evde kalıyorsun bize muhtaçsın. Babamın yerinde başka biri olsa tutar kolundan atar, bak başının çaresine der. Ama babam hep alttan aldı.

Az önce de yine bağırdı çağırdı kavga etti, çekti gitti. Artık benim bile pgibolojimi bozmaya başladı. Sizi samimi bulduğum için yazmak istedim. Daha fazla uzun tutup da sıkmak istemedim. Okuyan olursa belki diye yazdım.

Edit: Trende girmişiz sağolun beyler