ergenken yapıp ömür boyunca utandığınız

bi tane daha anlatiyim amk..

ilk kız arkadaşımın ismi denizdi.. ilkokul5e gidiyodum sarı falan güzel bişeydi..
neyse bunla çıkıyoruz ben buna akrostiş bişeyler falan yazıyorum mastika mastika sığır salak işler işte..
sonra bunun bi arkadaşı var elif diye.. bunla ikide bi oturuyolar benim yanımda ikitane yukarı mahallede oturan kızlardan bahsediyolar
ayse ile fatma ordalar ayşe evden çıkmadı..biz ayşeyle oyun oynamaya gidiyoruz..
çocuguz amk ben de dedim kim bu ayşe ile fatma... bigün gene deniz dedi bana ben ayşenin yanına gidiyorum sen de git eve canım..
tamam dedim.. eve gidiyo gibi yaptım koşakoşa bahçeye indim evlerin bahçelerinden geçiyorum bunu takip ediyorum..
gitti ilerki mahallede kürt rızanın yanına elifle bakıyolar rızaya.. sonra gittiler konuştular.. falan..

o an nası ağladım dıbına koyim.. meger beni aylarca kandırmışlar amk.. o ayşe rızaymış benim yanımda hep ondan bahsediyolarmış.. fatma da rızanın arkadaşı işte.. sonra eve gittim evin önüne oturdum nasıl ağlıyorum ama.. bana baktı..bi gibim diyemedi çıktı evlerine cama çıktı sonra ben hala buna bakıp bakıp ağlıyorum..

dıbını gibiyim.. git eve evde ağla kıza ağlama gösterisi yaptım resmen.. hiçde vicdan azabı çekmedi orusbu..

çok gurur kırıcı bişeydiya.. öyle kızın allah belasını versin..