hiç arkadaşım yok panpalar

hep böyleydi. üniversite 1'e gidiyorum lisede de böyleydi. ailemle de aram açık. sadece babamla anlaşabiliyorum. annem kardeşimi benden daha çok seviyomuş gibi geliyor. daha doğrusu öyle. arkadaşlarım arasında da giblenmiyorum gibi. sigara falan kullanmıyorum belki de o yüzden. yani süt çocuğu gibi görüyo olabilirler. ama bilmiyorum, kendimi bildim bileli böyle. dışlanan insanım. muhabbetim çok iyidir. esprilerim çok incedir herkes anlayamaz ama, anlayan da bi daha unutamaz o espriyi.

etrafımdaki insanlar çok yapmacık geliyo bi de beyler. vıcık vıcık lan. bazılarında da kafa yok amk. bildiğin salak. 2-3 arkadaşım var anlaştığım, onlarla da çok nadir görüşebiliyoruz. diğer türlü her mekanda dışlanıyorum. yardım edin kurban olayım

özet yok lan okuyun kısacık bişey