çok kötü durumdayım bana bir yol gösterin

bak güzel kardeşim, tıkındım da geldim.

beni bilen bilir, yüz küsür sayfa hikaye anlattım burda.
neyse.

benim durum seninkinin tam tersi.
yani ben kızım.

6 yıldır beraberiz.
şubatta annem "bu sene mezun oluyo, artık bi akşam yemeğe çağır da tanışalım" dedi.
herif şubattan beri sallıyo.
haziranda mezun oldu.
hala gelecek.

"bak amk" dedim, "6 yıldır beraberiz" dedim, "annem şubattan beri yemeğe bekliyo" dedim, "bütün sülale biliyo senin yüzünden adım huurya çıkacak" dedim, "insanlara gezdi gezdi bıraktı dedirtme şunun bi adını koyalım artık" dedim, dedim de dedim işte.
yok amk.

ailesi de "tanışalım, adını koyalım" falan demişler, ama sadece laf.

benim öküz, "işim olmadan, askerliğimi yapmadan ben ne yüzle babanın karşısına çıkıcam" diyo.
"iş askerlik nasılsa hallolur ama 6 sene oldu önce bi adını koyalım" diyorum, "askerlik yok iş yok olmaz" diyo.

özet ve sonuç: yani; bazıları, sözün ardından hemen evlenmek gerektiğini düşünüyo sanırım. öyle birbirini tanımak falan bahane. sözle düğünün arasının çok uzun olmaması gerektiğini düşünenler var.
biz farklı düşünüyoruz, ama saygı duymak lazım.
senin kayınpeder kızı vermeyecek değil, benim öküz de evlenmek istemiyo değil, ama dedim ya, onlar sözü askerlikten sonra olması gereken bi şey olarak görüyolar.
bi de söz takınca insanlar direk "ayğ düğün ne zamağn şekeriğm" diye "sanane lan amcık" diye cevaplanası sorular sordukları için açıklama yapmak istemiyo olabilir.