1. 201.
    +5
    su an acinasi bi durumda yataginda agliyor. yasadikalri yuzunden incinmis hissediyor. oykuyu de devrimi de oldurmek istiyor. cok fazla arabesk, dramatik bi sahne degil bu genelde "aydinlanmamis" erkekler bu pozisyonlarda bu tip seyler dusunurler. diger erkekler zaten kendilerini bu pozisyonlara sokmazlar.

    burdaki ironi ise ugurun hayati, iliskisi yuzunden aksamaktaydi. oyku kotu bi insan degildi, sadece ugur kendini iyi hissetme durumunu oykunun ustune yuklemisti. onsuz kotu hissedecegini dusunuyordu. sorumluluk oykudeydi.

    ayni zamanda iliskiyi bi "anlasma" zannediyordu ugur. iki taraf icin de bir zorunluluk, aralarinda bi cekim olsun olmasin onlar birbirine agib olmali ve iliski icerisnide kalmaliydilar.

    ve sonuc olarak, ugur asla bir kizla etkileyici bi sekilde konusmayi ogrenemedi.

    ugurun tutumunu, devriminkiyle kiyaslarsak eger, devrim kendi oyununu "tek adam" olarak kurdu. kadinlar tavladi, anlamlar yuklemedi, ve konusma yetenegini hep keskin tuttu. kizlara asla onlara muhtacmis gibi davranmadi.

    bi kizla konusurken, disaridan goren biri, devrimin o kizi daha once tanidigi hissiyatina kapilabilir. sanki kizlari taniyormus gibi konusuyor cunku, ve bu da kizlari kendine cekiyor.

    bu bir oyun. cok parlak, goz alici, yaratici degil. onay alma riskini azaltarak (arkadasca davranarak), eski arkadaslarmis gibi bir elektrik yayiyor.
    ···
    1. 1.
      0
      Rezerve
      ···
   tümünü göster