ilkokul1 de orospu çocuğu hoca beni rezil

etmişti. sınıf da maşide diye bi kız vardı. "okumayı söktüm örtmenim" demişti. hoca da kitapta ki "iyi arkadaş" hikayesini okutturmuştu. maşide okuduktan sonra ona ilk kırmızı kurdaleyi takmıştı amk. sınıfça da deli gibi alkışlamıştık kevaşeyi...
deli gibi kıskanmıştım amk. derhal okumayı sökmeli aynı şekilde alkışlanmalıydım. içim içimi yiyordu. aklıma dahiyane bi fikir gelmişti.. hemen evde 3. sınıfa giden abime rahat 30-40 kere hikayeyi okutturdum. "iyi arkadaş" hikayesi artık ezberimdeydi. ertesi gün okulda bende okumayı söktüm diyecektim. ezberden böyle heceleyerek falan okumaya çalışıp kırmızı kurdalenin sahibi olacaktım.o bebek "ayyıldız motifli beyaz yakalı mavi önlüğüme" gerçekten yakışacaktı... hoca gelir gelmez "örtmenim okumayı söktüm" diye zıpladım. "iyi bakalım oku hadi" dedi. hemen kitaptan "iyi arkadaş" hikayesini açtım ezberden heceleye heceleye okuyarak sanki okumayı sökmüş gibi yapıyodum. herşey yolundaydı taa ki o anda hoca sülalemi giben cümleleri kurana dek. "onu okuma arka sayfada ki elmas elma hikayesini oku " demişti. çevirdim sayfayı anasının amı gibi kalmıştım amk. tek bi kelime dahi edemedim. bütün sınıf gülmüştü. hoca binide anlamıştı ezberlediğimi. o günden beri okuldan acaip soğudum. belki bugün sırf bu olay yüzünden erken boşalıyor olabilirim.
kim bilir...