insanların hatası yüzünden hayatı sikilenler

buraya toplansın beyler ben başlıyorum.

herşey lise 1de başladı. övünmek gibi olmasın ama ingilizcem çok iyidir. anadolu lisesi mezunuyum ingilizceden 80den aşağı not almadım. lise 2ye geçerken dil bölümünü seçmek istiyordum. o zaman tabi aile baskısı diye bişey var. dile gidip napacaksın dediler. cahillik amk. ilerde ne kadar kazanacaksın dediler. iyi tak yediler. benim dilden her şekilde yolumu bulurdum. direttim direttim ve annemi babamı ikna edemedim. tercümanlık falan bişey yapardım gayet güzel bi üniversiteyi kazanıp. zaten yabancı dil fakütletelerinde kız dolu dıbına koyim. ne yalnızlık olacaktı uzak yerlerde ne bi sıkıntım olacaktı. bütün hayatımdan zevk alacaktım. ama ailem engelledi. şu an uludağ üniversitesinde okuyorum ve bursanın görükle denen dünyanın en gibimsonik köyünde oturuyorum. Bi Ege Üniversitesine gidip bornovada oturmak varken. kazandığım bölüm ise ekonometri. dersler çok ağır geldi. 7 dersten 5inden kaldım şu anda. yapayalnızım. şu an bunalımdayım ama cinsel anlamda değil. inciciyiz amk kesin ilk o yöne çekeceksiniz olayı. gerçekten hayatım yok. derslerden kaldığım için 3 haftadır okula gitmiyorum. uyku düzeni 0. bırak kız arkadaşı konuşacak erkek arkadaşım bile yok. halbuki ben çok sosyaldim, sosyalimdir. konuşmayı severim insanlarla. lisede sevilirdim ben hep insanlar benimle konuşmayı severdi. lisede çok arkadaşım vardı. lise 3te bi kızla çıkmaya başladım. biraz güzel ve ünlüydü bizim okulda o da benim gibi. bu kızla 2.5 sene çıktım. üniversitedeyken de çıktım. aynı yerleri kazansaydık o kadar güzel bi hayatım olurdu ki. o benden daha başarılıydı sınavda ve Ege üniversitesini garantiledi. ne olursa olsun dedim aynı şehirde olalım da. tercihlerimden 10 tanesinden 7sini izmir yaptım. gayet de tutacak gibiydi. garanti olsun diye de 2 tane bursa yazdım. o anasını gibtiğim 2 tercihten birisi tuttu. bursadan tek kelimeyle nefret ediyorum. (bursalılardan özür dilerim.) izmire gitseydim yine yalnız olmayacaktım. ama şu an yalnızım. onun izmir tuttu ben bursaya geldim. ünide bi dönem kadar çıktık. ayrı ayrı olmadı. birbirimizi ziyarete gittik ev tuttuk. kızı bozacak kadar yakınlaştım. ama yapmadım. çünkü ben öyle istemsiz şeylere karşıyım. kendimi çok zor tuttum ama tuttum yani. zaten o da benim bu yönümü çok seviyodu. güven veriyormuşmuş. neyse ben bunu bozacak kadar yakınlaştım ama yapmadım. öyle olunca tabi bu beni iyice sahiplenmeye başladı. çok fazla hesap ister oldu karışır oldu. kavgalar büyüdü önlemek istedik önleyemedik. zamanı geldi önlemek istemedik. ve ayrıldık. daha sonra beni insanlara nasıl tanıtmışsa neler anlatmışsa bütün o lisedeki tanıdığım insanlar benimle konuşmayı bıraktı. lise arkadaşlarım da yoktu artık. ve hala yoklar. öyle arkadaşı gibeyim. gariptir ki şu an kızla konuşuyorum. ne kadar yüzsüz biri dimi?

uzun lafın kısası 3-4 insan tarafından bütün hayatın nasıl gibileceği gözler önüne serildi. ben her zamanki gibi oyun oynamaya devam ediyorum. yazanlar olursa sevinirim ve devam ederim.