şuan yaşadığım bi hikaye

Acaba yanlış bir şey mi yaptım diye düşündüm bütün ders, okuldan çıktım eve doğru giderken mesaj attı. " :* " yazmıştı, şaşırdım, hoşuna gittiğini düşündüm
ve haklıydım beyler. Utanmıştı biraz ama hoşuna gitmişti, benim heyecanım 5 kat daha arttı, o gün eve nasıl gittiğimi bilememiştim. Gece geç saatlere kadar
konuştuk, artık kıskanmaya başlamıştım. Herkesten, herşeyden. Anlamadan aşık olmuştum beyler, o bana karşı ne hissediyordu bilmiyordum. Ve ben sürekli
iltifat etmeye devam ettim, ve bi gün oda karşılık vermeye başladı. Bana "bebeğim, bitanem, canım" falan diyordu. Mutlu oluyodum amk, ben onu mutlu ediyodum
oda beni mutlu ediyodu. Bi gün ondan hoşlandığımı söyledim, "Hmm" demişti sadece, üstelemedim. Ben onu seviyordum ama o beni sevmiyordu beyler emindim.
Sonra birbirimize aşkım demeye başladık, ben ümitlenmiştim fakat bir şey yapamıyordum. Okulda falan sessizce aşkım diye fısıldardı bana, bende salak salak
anlamamış numarası yapardım, tekrar duymak için. Biz böyle iyi giderken, ilk kavgamız oldu. Nasıl olduğunu anlamadım, kavgayı o çıkartmıştı birden, korkmuştum
, gidicek diye düşündüm sürekli özür diledim suçumun ne olduğunu bilmediğim halde. O günden sonra hiç bir şey eskisi gibi olmadı, artık bana "bebeğim, bitanem,canım, aşkım" gibi
şeyler söylemiyordu. Çok çabaladım ama eskisi gibi olmadı. Artık okulda onu sevdiğimi bilen bi yakın arkadaşıda vardı, sürekli takılırdı bana; "Allah sevdiğine kavuştursun kanka"
falan derdi. Sinir olurdum ama gülerdim. Emindim, asla benim olmayacaktı.