ogrenci evinde yasadigimiz fakirlikleri

yurtta kaldıgım dönemde yasadım bişeyler. yurdum son gunleriydi. son günden önceki gündü. kız arkadasımla kavga etmiştim. ertesi gün buluşalım konuşalım dedi. ailesinin drumu iyiydi kız taktan yerlere gitmezdi hani desem cay ocagına gidelim hayır demezdi ama erkeklige yediremiyodum. neyse sabahına kızla buluşucam cepte 5 lira var. yol param zaten 2bucuk. 2bucuk lirayla napcam amk. yurttan arkadaslar durumu caktı ayarlamışlar 20 lira bana verdiler. gittik cafeye kızla konustuk falan filan döndüm yurduma kız akşama gidicek. garaja gelirim ugurlamaya dedim. halbuki param yok nah giderim. yurda döndüm cebide 3 lira vardı. arkadaslarla hemen menemen yaptık kacak elektrikli ocakta kimseye yakalanmadan. kimsede para yoktu akşamüstü acıktık. ben cıktım kızı ugurlamak için. garaja otobus firma servisleriyle gittim. kızı ugurladım ulan yurda döncek para yok dolanıyom ortalıkta. adamın biri geldi yanıma genç hayırdır sıkıntılısın vs dedi. durumu söyledim sagolsun yurda bıraktı bide yemek ısmarlıyım dedi gururuma yediremedim sagol abi dedim. geçtim yurda. çocuklar aclıgı bastırsın diye su içip duruyolar. o anda aklıma geldi kartımda son 3 tl kusur vardı. gittik ucuz bi lokantaya genelde tırcılar falan yemek yer orda. bi tabak bişey alıp yicez hep birlikte. ulan herseyin fiyatı bizi aşıyo. tam o sırada babacan bi şöför geldi. yanımıza sokuldu usulca. gençler yiyin bendensiniz dedi. yok abi falan dedik sagolsun ısmarladı. masaya kola gönderdi. sonra bi anda kayboldu. geri geldiginde birer paket parlamentle döndü hepimize verdi birer paket. tesekkurler hayır duaları derken gençler sizden tek bişey istiyorum dedi. okuyun buyuk adam olun ve universiteli gençler açlık çekmesin insan insan gibi yaşasın dedi. gözlerim doldu yazarken...