ogrenci evinde yasadigimiz fakirlikleri

kimsenin evde olmadığı, geçen sene anasının amı gibi soğuk olan günlerin birinde ankara 100.yılda gece gaz tamamen bitti. tektim dıbına koyim. bir de dıbına koyduğumun soğuğu evi giber atardı. bilen bilir işçi blokları mı diyorlar, çok kalmadım. gibtiğimin yerinde dışarı da çıkılmıyordu kardan buzdan, eve birilerinin gelmesini bekleye bekleye saat 2 oldu, telefonu açık olan, açık olup ulaşılan yoktu. ekmek vs de kalmamıştı. 3 battaniyeyi çektim üstüme yine üşüyordum dıbına koyayım. en küçük oda vardı oraya geçtim kettle ve adaçayı aldım yanıma (içilecek tek şeydi evde amk, bi bu kalmıştı) çekyatı açtım, 2 kat battaniye serdim 2. katı bacaklarıma doladım, parkamı giydim (2katlı amk zırh gibi 10 kilo) 3. battaniyeyi üzerime aldım kettleda su kaynatmaya başladım. o buharla pgibolojik olarak ısınmaya çalıştım dıbına koyim, sabaha kadar zerre uyku girmedi bir ara su eklemeye kalktım yere düştüm bacaklarım donmuş soğuktan amk karıncalanma ötesi bi hale gelmiş. uyumaktan korka korka öylece dayandım. hiç unutmuyorum dıbına koyduğumun televizyonunda da operasyon walküre vardı dıbına koyim. yan yan onu izleyip buharla ısınmaya çalıştım.

adaçayı da yarrrrrrak gibiydi ayrıca, midemi kaldırdı o haldeyken amk