1. 1.
    0
    benim gibi hümanist bir insanı bile çileden çıkarabilen insan ya da insanların genel adı. bulunduğum şehre çalışmak için gelmiş bir bünye olarak bir sürü akrabamı geride bırakmış durumdayım. aşiret tarzı birbirine bağımlı değil fakat bağlı bi sülale olduğumuzu bilirdim de bu kadar çok akrabam olduğunu bilmezdim. ilginç bir şekilde yaşadığım şehre bayramdan bayrama gördüğüm herkesin işi düşmeye başladı. bu da beraberinde nelerden hoşlandığını bile bilmediğim insanlarla geleneksel olarak ayda bir kere aynı evde barınmama sebebiyet veriyor ki çekilmez bir durum. işin tuhaf tarafı bu yatılı misafir milleti belli bir zamandan sonra misafir olduğunu unutuyor, işin diğer bir tuhaf tarafı misafir umduğunu değil bulduğunu yer deyimi çoktan yerin dibine geçmiş durumda. level atlamış versiyonu da telefon edip "şekerim biz geldik bizi şu saatte şurdan alıver" cümlesi. evet zaten ben bir malım hiçbir sosyal aktivitem, verilmiş bir sözüm ve hatta yaşadığım evi tak zütürmesi gibi bi durum olamaz. peki ben ne yapıyorum sadece ve sadece gülümsüyorum onları görmekten duyduğum mutluluğu (!) ispatlarcasına
    ···
   tümünü göster