1. 226.
    +3
    - sana çok yük oldum, sıkıntı verdim, evini paylaştın benimle en zor anımda, her şey için çok çok teşekkür ederim serhan.

    yüzümde ve içimde sebebi belli olmayan bir anlamsızlık belirdi. kulaklarım ateş gibi yanıyordu. kara bulutlar toplanmaya başlamıştı bir anda. elimdeki çatalı masaya bıraktım ve ağzımı peçete ile silerken ne söyleyeceğimi tasarlıyordum aklımda.

    - gitmek mi istiyorsun?

    diyebildim ancak belli belirsiz. sanırım sesim titriyordu bunu sorarken.

    - evet ama kökten bir gidiş değil bu sürekli görüşürüz zaten. ailemle birlikte kalmak istiyorum serhan. yeterince yük oldum sana.

    şok dalgaları üst üste gelmeye başlamıştı ruhuma ve ben "bununla nasıl başa çıkabilirim"in hesaplarını yapmaya çalışıyordum ama başaramıyordum o an. o kadar halsiz ve güçsüz düşmüştü ki ruhum, bir ara nefessiz kaldığımı hissettim.
    ···
   tümünü göster