anıtkabirde kezbanla geçen ibretlik hikayem

bildiğiniz gibi eskişehirde ikamet ediyorum. geçen bi gezmek için ankaraya gittik gitmişken de bi anıtkabire uğrayalım dedik neyse aslanlı yolda önümüzde 3 tane haddini bilmez yüzünden makyaj akan kezban kılıklı tipini gibtiğim 3 tane orrrrrrospu yürüyo. bu kadar sövüyorum çünkü dıbına kodumun kavaşeleri sanki Atanın huzurunda değil de barlar sokağında yürüyo birisi sigara yakmış görünmeden içmeye çalışıyo dıbına çaktığımın huursu diğer iki huur da kahkaha atarak yürüyolar neyse ben sakin olamam diye yavaşladım bunlar baya ilerlediler falan. çıkışta ine denk geldi bunlar aslanlı yolda o sırada da askerler nöbet değiştiriyo bunlardan birisi askere bakıyo gülüyo falan bu ayy o nasıl yürüyüş ya ahahhaha falan diye burun deliğini gibtiğim neyse ben sakin olamadım yürüdüm kızın üstüne ne diyosun lan sen kaltak meyhanede değilsin lan burası atamızın huzuru şerefsiz falan ama delirdim artık kızın gırtlağına sarılcam geri geri gidiyo böyle ordan bizim arkadaşlar ordakiler falan girdi araya aldı zütürdüler beni hala aklıma geldikçe elim ayağım titriyo dıbına kodumun huursu yaa..

özet : bu huur çocuklarıyla aynı ülkede yaşamaktan utanıyorum dıbına koyim