sınıfın arka sırasındaki piç grup

ewt o gruba dahil olan binlerden birisi benim, en arka sırada ve pencere kenarında. ders ile çok alakasız bi talebeydim. etrafımda olan bitenlere duyarsız ve ilgsisiz. hatta ortason da dönem oratasında bi hocamız şöyle demişti, evladım seni ilk defa görüyorum, yenimi geldin bu sınıfa gibi olaylarla karşılaşmışlıgım vardır. hoca soru sorar, birini kaldırcak etrafına bakınıyor ve gözleri yavaş yavaş benim sıraya dogru yönelir ben de o esanada kalemi ya da silgiyi yere düşürmüş numarası yapar hemen yere eğilirdim bana soru sorulmasın diye.
biraz matematiğe deginmek istiyorum. matematik ile ilgili hiç bir gibim bilmiyorum, sınavda sorulan sorulara ise aynen soru olarak cevap veriyordum. yani şöyle, formüllü bir soru oldugunda ya da karakökdört tarzında işlemli, mişlemli sorunun karşısına ya da altına sorulan sorunun aynısı copy paste edip sonuna eşittir işareti yapıyor ve zütümden bi sonuç bulup yazıyordum.. akabinde her sınav sonuçları açıklandıgında o kadar tırsıyorumdumki, hoca benim kagıdımı okurken - lan şenol hiçmi bi tak bilmiyosun, sormuş oldugum sorunun aynısını copy past edip zütünden bi sonuç uydurmuşsun diyecek die aklım çıkardı hep, neyseki olmadı.
okula gitmemek için her türlü numarayı yapıyordum.
ilkokul 5. sınıfdayım bir pazar akşamı ve yarın okul var banyomu yapmış yatakta uyumak uzereyim. yarın da pazartesi gibtim sene çekilmez bu okul. bi de kolej de okuyorum sabah 8 de ders başlıyor akşam da 4 de fln dönuyoruz. bi gun okula gitme hemen evi arıyorlar bırak okula gitmeyi, ödevini aksat hemen velin okula çağrılıyor boyle bin bir okuldu. bi de sınıf ogretmenimiz vardı, zuhal ayberkin. eğer bu yazımı bir yakını veya çoluğu, çocugu, torunu, tombalağı okuyorsa aynen şunu iletin büyük huurçocugusunuz öğretmenin halen attıgınız dayagı unutabilmiş degilim. pgibolojimi bozdun a.qodumun karısı.
velhasıl, ben nasıl yarın okuldan yırtarım onun mücaledesini veriyorum. aklıma bi tak gelmedi kuzu kuzu okula gidecem. neyse yattım uyudum. sabah oldu okul kıyafetini fln giydik servisin gelmesine var yarım saat, hemen her sabah mütemadiyen izledigim çizgi film kanalına yoneldim. o zamanlar show tv çok populerdi, sabahları sağlam çizgi filmleri olurdu voltran, transformers, beter böcek, yakari, looney tunes, calimero gibi.. neyse çizgi film saati de bittikten sonra ben aşşagı indim servis bekliyorum. bizim yan komşunun oglu da bizimle aynı okulda okuyor o da binin teki sorumsuzun önde gideni, benden aşşa kalır bi yanı yok. servisi bekliyoruz, lan deniz bugun okula gitmeyelim dedim a.q. ne yapmalıyız fln, servisi kacırdınmı zaten okula gitmenin imkanı yok bi daha, okul taa anasının amında ormanın içinde bulundugumuz yere çok uzak. mersinde yaşıyoruz o zaman, akdeniz palmiye koleji diye bi okul bilenler vardır belki aranızda. velhasıl, ben denize dedimki deniz gel markete girelim orda zaman harcıyalım, serviste gibtirsin gitsin sonra biz marketten dışarı çıkalım ve okuldan bugun için yırtmış oluruz, akabinde de hemen atari salonuna gider street fighter oynarız yada commodore 64 takılırz düşüncesi var aklımızda. markette yeni açılmış biraz büyük. biz takılıyoruz fln markette çikolata reyonunda zaman harcıyoruz derken servis geldi kornaya basıyor o esnada bizimkiler balkona çıktı fln bize bakıyorlar a.q bizde marketten bunları kesiyoruz hemen aileler apar topar dışarı çıktılar annem babam bizim arkında annesi babası fln dışarda bastılar yaygarayı, bizi arıyorlar yana yakına polisi aricaklar. ortalık panayır yerine dondu. sabah saatin sekizinde herkes bizi arıyor. baktık bunlar polisi fln aricak biz hemen marketten dışarı attık kendimizi biz burdayız pozları veriyoruz annem panikli ve korku dolu gozlerle bana dogru yaklaşmasıyla tokadını yüzümde görmem bir oldu. tabi o esnada butun mahalle bizi izliyor a.q. mahallenin en güzel kızı, platonik aşkım ise yolun karşısında hem servisini bekliyor hemde benim düştüğüm duruma gülüyordu. aman allahım bu nasıl bir utançtır, servisimdeki sınıf arkadaslarım, okul arkadaslarım gibimde bile degil, çocukluk aşkıma rezil olmuştum, bundan kötü bişey olamazdı.. bize neden bu kadar markette zaman gecirdigimiz sorulunca ailelerimiz tarafından: bizde, markette kaybolduk cevabını vermiştik:)) ulan altı üstü iki tane reyonlu zütü taklu bi market. servise bindik ve usul usul okulun yolunu tuttuk. o saatten sonra artık okulda bin arkadaslarımın benimle geçilecek daşşak muhabbetlerini düşünmeye başlamıştım..

lan ofisteyim canım çok sıkıldı biraz çok yazdım, nostalji oldu konuda dağıldı.. neyse bu da boyle bi anımdır a.q:)