1. 1.
    +26 -2
    sıradan bir gün, her zaman ki gibi sokağa çıkmış panpalarımla top oynuyorum. yaşım ya 10 ya da 11 dir. baya bi top oynadık ve yine biz kazanamadık :( en birinci yine onlar oldu :( çok üzülüyordum beyler "neden ben kazanamadım diye" sonrada " amaan çokta zütümde deyip " gibtir ediyordum.
    top oynadık tabi susadıkta.

    bizim bi arkadaşın evine gittik " su içicez diye ". ben hiç boş durur muyum " en birinci suyu kim içecek yarışı başlasııııın " diye bir çığlık attım. benim tek amacım bir defa olsun birinci olmaktı. çocuk koştu hemen tabi ben de hızlıyım hiç bırakır mıyım...

    ve bardağı gördüğüm. hazır su beni bekliyor diye düşünüyorum... allah'ım bu sefer birinci bendim. hiç düşünmeden hunharca içtim içinde "su" olduğunu zannettiğim dolu bir bardağı.

    içtiğim şey bir bardak dolusu çamaşır suyu imiş beyler :(

    ama en birinci ben oldum diye o kadar mutluyumdum ki hissetmedim bile o an ki acıyı kana kana içtim hepsini... boğazımın yanışını her hissettiğim de en en birinci olduğumu hissediyordum.

    ben o gün bugündür, hiç en birinci olamadım ama o gün ben imkansızı başardım, ve sesimi kaybettim.

    ve ben bunları sadece , en birinci olmak için yaptım...
    ···
   tümünü göster