tıp fakültesiyle ilgili acı tespitim

beyler bu doktorların çoğu neden mal olur biliyormusnuz;

çünkü onlar lisede çok çalışıp üniversiteye girerler
çünkü aileleri onları lisede hep iyi yeri kazansın diye ders çalışmaya zorlarlar ve lisede hiç bi gibim yapmadan ne kız arkadaşları olur ne de adam akıllı taşşak yaparlar...
çünkü lisede hiç kaçmazlar, kaçmak nasıl duygudur bilmezler ve o kadar ders çalışıp test çözmenin sonunda bir bakmışsınız iyi bir derece gelir ve de bir aile çocuğunun doktor olması ister ve hem para hem iş garanti diye tıp fakültesini yazarlar
üniversiteye geldikten sonra o hep hayalini kurdukları çevreden duydukları üniversite ortdıbını yaşamak isterler;
çünkü lisede bi gibim yapmadıklarını bilirler ve ilk sene nerde parti var, nerde absürd şeyler var dallama gibi atlarlar ama beceremezler içmesini dahi...
çünkü bi bakarsınız sınavlar başlar ve sınavlar biter boş vakitleri vardır tekrar ortamlara girmek isterler ama sınavlar birinci öncelikleri olduğu için tekrar o ortama girmek, ara vermek, girmek, ara vermek zor gelir ve gibtiri çekerler ve bi müddet sonra içine kapalı bir öğrenci topluluğu oluşmaya başlar buna birde fakültenin hastane yakınında olması eklenince çevre fakültelerden soyutlanma olayını da katabilirsiniz...
böylece çok gibko bir döngü başlar, öğrencilik yılları; etraftaki insaları küçümsemeye doğru yönelmeye başlar
çünkü kendileri artık etraftaki öğrencilerin yaptıklarını yapamaz durumdadırlar
çünkü kendilerini üstün tıpçılar olarak görmeye başlarlar
ve bir de buna kendi aralarında ki birbirlerini küçümseme olayları girmeye başlar
sonuçta türkiye cumhuriyetine çakma olgun, gençliğini yaşamamış gibko doktorlar yetişmeye başlar bunlar çoğu hastayla artık anlaşamamaya başlarlar;
çünkü kendilerini öyle bir soyutlamışlardır ki çevredeki insaların yaşamlarını anlayamaz duruma gelmişlerdir onları tahlil edemezler, sürekli küçümserler bu da doktor-hasta ilişkisini sadece iş boyutuna taşır, ilerde evliliklerinin çoğu kendi aralarında olur ve bunların yüzde 50 si boşanmayla sonuçlanır ya da taktan bir çocuk yetişir, insani boyuttan oldukça uzaktır...

işte bu yüzden doktorların çoğu maldır, çok az kendini kurtaran hayatını yaşayan doktora denk gelirsiniz... ve de öylesine denk gelirseniz inanın önyargıyla yaklaşmayın çünkü ilerde en iyi dostunuz bu adam olacaktır
çünkü çevresinde kendini anlayabilen bir doktor dahi kalmamıştır...

bu bir tıpçı olarak feryadımdır yedi cihana...