hayata sakso çekerek yaşam savaşı vermek

peterson köşkü, uzun süre burada kaldım dostlarımla. yıkık dökük çatırdayan terk edilmiş harebemiz huzurlu evimiz, sokaktan kalmamıştım özgür kalmıştım.

zütümüz donduğunda ateşin başında ki angut muhabbetler, hep beraber içtiğimiz şaraplar, hayalimizde ki kadınlar neyimize yetmedi ulan?

yetmedi işte, tutturduk para kazanıp hayalleri gerçekleştireceğiz diye, hevesiniz kaçmasın diye anlatamadım ki benim hayallerim yıkıcı olur, gerçekleşir sen tam ona alışmışken yok olup gider diye. varım dedim, dilim kopsaydı. herşeyi planladık huur çocuklarını tek tek giberek para kazandık.

ne oldu? şimdi yılda 2 kere görüşüyoruz, mutsusuz (yada her ne taksa), sorumluluk aldık. halbuki 1 yıl yaşardık öyle lan, sonrası iyilik sağlık işte.

dıbınıza koyayım sizin ben, alın size hayal