metroda yaşlı teyzeye verdiğim tarihi ayar

dün kadıköy-kartal metrosuna binicem. işte geldim sarı çizginin orada bekliyorum. iş çıkışı olduğu için biraz kalabalık. neyse arkama 3 tane yaşlı teyze geldi. her şeye başlarını sokan boyalı saçlı teyzeler var ya ha işte ondan. şöyle muhabbet ediyorlar: metroda inecekler inmeden binmeye çalışıyorlar ayol şeklinde. yani kendileri bi tak olmadan millete metro kültürü öğretmeye çalışıyorlar çaplarınca.

metro geleceği sıra bunlardan bir tanesi arkama geldi önüme geçmeye çalıştı. ben de önüme geçmesin diye sırtımı tam döndüm bırakmadım.

yt: yaşlı teyze
ben

yt: oğlum sen gençsin ayakta dur ben oturayım
ben: ben de yorgunum demeye çalışıyorum.
yt: ya da sen git orada başında bekle kimse oturmasın
ben: ya teyze bi sus!
yt: ay niye susacakmışım

bu sırada metronun kapıları açıldı

ben: allah allah senin oturup oturmamandan banane, seni mi düşüncem

dedim ve gittim boş koltuğa oturdum, onlarda yer arıyorlardı en son ama o çirkeflikle kesin bi sesiçıkmazı kaldırıp oturmuşlardır.

böyle işte panpalar. böyle çakallara asla yer vermeyecen, bi akıllı kendilerini sanıyorlar. diyebilirsiniz ki onlar yaşlı ama öyle değil ben her gün 2 saat yol gidiyorum, onlar ise gezmekten geliyor. doğal olarak oturmak benim hakkım.

yorumlara bakıyorum da bu binler hiç aynı şeyi yapmaz sanki koduğumun gerizekalıları sizi. şoför nasıl görsün de alkışlasın amk. ama yolcular ben binmeden binmedi bu tarihi olması için yeterli sebep değil mi?