başıma gelen korkunç olay capslerle kanıtlarla

dukkandan eve giderken gariplikler basladı amk.ilk basta insan farketmiyor işte. mesela dukkandan çıkıp şehir merkezini geçtikten sonra yol ıssızlaşmaya basladığında dışardan bi gariplik yok ama içimde fırtınalar kopmaya basladı. tarif edemediğim bi korku kapladı içimi sonra nedense o amq karısının söyledikleri geldi aklıma
bu kadar korkmana gerek yok oğlum!!!
amk anlam veremedim beynimin içinde yankılanıyodu engel de olamıyordum.eve gideceğim sokakların hepsi boş amk kimsecikler yok. korkum artık iyice beni ele gecirmeye basladı .dayanamadım koşmaya başladım eve kadar topuk bi an bile durmadım.