beyler yaklaşık ondokuz aydır ilk kez mutlu

oldum lan. bütün çektiğim çilelere deydi. sözlükte beni birkaç panpam tanıyor. oğlumu bu gün gördüm. annesinin kucağındaydı. dışarısı ona göre çok soğuktu annesi iyi giydirmiş. yolun hemen karşısındaydım. oğlum beni gördü ama annesi görmedi... iyi ki de görmedi... gittiklerinde arkalarından bakarken gözlerimden öyle damlalar döküldü ki... En son yitirdiğim annemin cenazesinden beri hiç böyle ağlamadım. belki ağlayamadım. çok garip oğlumu gördüm ama ona sarılmak için halen fırsat kolluyorum. annesinin gözlerini almış dediklerinde haklılarmış. mavi ve güzel ama bakışları ve yüzü ben. mutluyum panpalar. belki uzun bir süre tekrar yazamayacağım belki de hiç.