1. 101.
    +3
    benım yalnızlığı seçişim üniversite hayatında olmuştu. yalnızlığımın ilk evrelerini ormanlarda geçirdim (4 yıl kadar) ardından mezun olup eve geldim.ilk günler arkadaşlarla özlem geçirerek gitsede sonra ki haftalar burada ki ormanları da keşfetmeye çıkmamla sona erdi.
    ama ne yazık ki ormanlar burada uzak, sürekli araçlara binmek zorunda kalıyorum. bende 2 aydır evdeyım bu yuzden adam akıllı ne telefonlara cevap verıyorum ne de dışarı çıkıyorum.
    evde kendi düzenimi kurdum mantarlarımı yetiştiriyor, kurduğum imbik ile rakımı yapıyorum. odamı egzotik onlarca bitkilerle çevirdim.ama ne yazık ki iş olayı sakat. para kazanıp istediğim şeyleri almam gerekiyor, sürekli aileden para almak kötü bi alışkanlık.
    üniversitede özgürce uçan kartalken buralarda kendimi gemilerin yanında dolaşan martılar gibi hissediyorum.
    sonunda boynu eğip kendimi ait hissetmediğim yerlerde bulacağım gibi geliyor ama.
    ···
   tümünü göster